بررسی ارتباط بین یافته های یوروفلومتری و نشانگر بین المللی علایم پروستات در مردان با علایم سیستم ادراری تحتانی

زمینه و هدف: بزرگی خوش خیم پروستات یک مشکل شایع وابسته به سن است. بیماران از نشانگر بین المللی علایم پروستات ipss (international prostate symptom score) جهت توصیف علایم خود استفاده می کنند اما اینکه بیمار بدرستی به پرسش ها پاسخ می دهد یا خیر به صورت عینی اعتبار بخشی نشده است. این مطالعه برای ارزیابی ارتباط پاسخ های بیماران و یافته- های مطالعات یوروفلومتری انجام گردید. روش بررسی: 86 بیمار باluts (lower urinary tract symptoms) توسط ipss و یوروفلومتری ارزیابی شدند. ipss به علایم ادراری (voiding) و ذخیره ای (storage) تقسیم شد. زمان انتظار، حجم ادرار و میزان حداکثر (qmax) و متوسط (qave) جریان ادراری در یوروفلومتری ثبت شدند. متغیرها با برنامه نرم افزاری spss و ضرایب همبستگی pearson ، ارزیابی شدند. یافته ها: بیماران 79-46 سال سن داشتند. سن ارتباطی با qmax، qave ، ipss و حجم ادرار نداشت. حجم ادرار 647-109 میلی لیتر (متوسط=5/259) بود. qmax در 54 بیمار (63 درصد) کمتر از ml/s 15 بود که ارتباطی با سن نداشت. qmax به طور معکوس با کل ipss و علایم ادراری (voiding) ارتباط داشت. اما با علایم ذخیره ای (storage) مرتبط نبود. qave تنها با علایم ادراری (voiding) ارتباط داشت(04/0 =p). اما با ipss کل و علایم ذخیره ای (storage) مرتبط نبود. زمان انتظار با ipss، علایم ادراری (voiding) و ذخیره ای (storage) ارتباطی نداشت. نتیجه‌گیری: ارتباط بین ipss و یافته های یوروفلومتری قابل توجه بوده و لذا ممکن است یوروفلومتری بتواند جایگزین خوبی برای ipss در مردانی گردد که علایم luts داشته اما به علت مشکلات زبان یا فرهنگ، درک درستی از سوالات ipss ندارند. م ع پ 1390؛‌10(2): 213- 205