مقایسه تکانشگری بیماران وسواسی- اجباری پاسخ دهنده و مقاوم به درمان با داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین

زمینه و هدف: در سال های اخیر پژوهشگران به مطالعه روابط درونی بین اختلال وسواسی- اجباری (ocd)، تکانشگری و سروتونین علاقمند شده اند و نتایج متفاوتی از مطالعات گذشته به دست آمده است. هدف از این پژوهش، مقایسه تکانشگری بیماران وسواسی- اجباری پاسخ دهنده و مقاوم به درمان با داروهای مهارکننده‌ی انتخابی بازجذب سروتونین (ssris) بود.روش بررسی: با استفاده از روش علی- مقایسه ای، بر اساس تعریف سادوک و سادوک (2007) و با روش نمونه گیری سهل الوصول، تعداد 27 بیمار مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری در دو گروه بیماران پاسخ دهنده و مقاوم به ssris، از نظر علایم وسواسی- اجباری و تکانشگری با استفاده از مقیاس تکانشگری بارات، فهرست علایم مقیاس وسواسی- اجباری ییل- براون و مصاحبه ساختار یافته تشخیص برای اختلال های محور i در dsm-iv، مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: میانگین‌های تکانشگری و مولفه‌های آن در بیماران مقاوم نسبت به بیماران پاسخ دهنده، کمتر بود. سنتروییدهای دو گروه‌های پاسخ دهنده و مقاوم بر اساس تکانشگری و مولفه‌های آن به‌طور معنی داری تفاوت داشتند (009/0p < ). بین 4 متغیر، فقط بر اساس تکانشگری (01/0 (p < و تکانشگری توجهی (01/0p < ) بین دو گروه بیماران پاسخ دهنده و مقاوم تفاوت معنی‌دار وجود داشت.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان می دهند که بین بیماران وسواسی-اجباری پاسخ دهنده و مقاوم به داروهای ssri، از لحاظ سطح تکانشگری تفاوت معنی دار وجود دارد و میانگین تکانشگری بیماران مقاوم بیشتر است. هر چند با توجه به وجود برخی تناقض ها در ادبیات پژوهشی، انجام پژوهش های بیشتری برای رسیدن به یک توضیح نظری جامع در مورد روابط درونی تکانشگری، ocd و پاسخ دهی به داروهای ssri مورد نیاز است.م ع پ 1390؛‌10(2): 196-187