بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر پرخوری عصبی در زنان مراجعه کننده به انجمن پرخوری اهواز

زمینه و هدف: امروزه مشخص کردن علت پرخوری مشکل است و به نظر می رسد که این اختلال از همبستگی چندین علت به وجود می آید و درمان باید مسایل جسمانی، مشکلات رفتاری و مسایل روانشناختی را مد نظر قرار دهد. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی روان درمانی گروهی به روش شناختی- رفتاری بر کاهش علایم پرخوری عصبی در زنان مراجعه کننده به انجمن پرخوری در شهر اهواز است.روش بررسی: این پژوهش بر روی 30 بیمار مبتلا به پرخوری که از گروه های انجمن پرخوری (oa) انتخاب شده بودند، اجرا گردید. روش نمونه گیری در دسترس بود. پس از انتخاب نمونه با استفاده از پرسشنامه پرخوری و مصاحبه بالینی، افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. گروه آزمایش به مدت 6 هفته در جلسات گروه درمانی شناختی- رفتاری شرکت کردند. فرض پژوهش بر این بود که این شیوه درمانی باعث کاهش علایم پرخوری گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل می شود. شرکت کنندگان در این پژوهش قبل و بعد از اجرای مداخله به کمک پرسشنامه پرخوری مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین، برای تحلیل داده ها از spss نسخه شانزدهم استفاده شد.یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان شناختی- رفتاری گروهی باعث کاهش معنی داری در علایم پرخوری گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل (001/0p < و16/107 f= ) گردید. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان شناختی- رفتاری بر کاهش علایم پرخوری موثر است و بنابراین استفاده از این روش به درمانگران توصیه می شود. م ع پ 1390؛‌10(4): 425-417