اثر تمرینات منتخب در آب بر سطوح پلاسمایی عامل رشد شبه انسولینی ) igf-1 ( و میوستاتین در شناگران مرد میانسال

زمینه و هدف سارکوپنیا یکی اختلالات مهم و شایع است که با افزایش سن اتفاق می افتد و همراه با کاهش چشمگیر در قدرت وحجم تودۀ عضلانی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر تمرینات منتخب در آب بر سطوح پلاسمایی عامل رشد شبه انسولینی( igf-1 ( و میوستاتین در شناگران مرد میانسال بود.روش بررسی بدین منظور 22 نفر به صورت داوطلبانه انتخاب و به شکل تصادفی ساده در دو گروه تجربی ) 11 نفر( و کنترل ) 11نفر( قرار گرفتند. پروتکل تمرین شامل هشت هفته، هر هفته سه جلسه از تمرینات ساده به مشکل با درنظرگرفتن اصل اضافه باربود. سطوح پلاسمایی igf-1 و میوستاتین )قبل و 48 ساعت بعداز پروتکل( اندازهگیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماریکوواریانس )آنکوا( در سطح ) 05 / 0 > p ( تجریه و تحلیل شد.یافته ها ارزیابی درون گروهی دادهها نشان داد که بین پیش آزمون و پسآزمون گروه تجربی در متغیرهای 1-igf و میوستاتین،تفاوت معناداری وجود دارد ) 05 / 0p< (. نتایج تحلیل آنکووا نشان داد که تمرین منتخب در آب منجر به افزایش معنادار سطوحپلاسمایی igf-1 ( 05 / 0p< ( و کاهش معنادار سطوح پلاسمایی میوستاتین ) 05 / 0p< ( در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل شد.نتیجه گیری بر اساس نتایج هشت هفته تمرین منتخب در آب باعث تغییر سطوح استراحتی عوامل مرتبط با آتروفی عضلانی درشناگران مرد میانسال شد. به همین دلیل این نوع تمرینات می تواند در بازتوانی عضلانی و بهبود آمادگی جسمانی این افراد موثرباشد. هر چند بررسی بیشتر ضروری به نظر می رسد.

the effect of selected aquatic training on serum levels of insulin-like growth factor-1 and mmyostatin in middle-aged male swimmers

background and objectives sarcopenia is one of the important and prevalent disorders that occurs with age and is associated with a significant reduction in muscle strength and volume. the purpose of this study was to investigate the effect of selected aquatic training on serum levels of insulin-like growth factor-1 and myostatin in middle-aged male swimmers. subjects and methods twenty-two men meeting the inclusion criteria were recruited and randomly assigned to either the experimental group (n = 11) or the control group (n = 11). the training program followed a progressive overload structure, employing three sessions per week with escalating difficulty and intensity. this design aligns with the principle of overload, which posits that gradually increasing training demands leads to adaptation and improvement. plasma levels of igf-1 and myostatin were measured (before and 48 hours after the protocol). the data were analyzed using the statistical test of covariance (ancova) at a significance level of p<0.05. results the intragroup evaluation of the data showed that there is a significant difference between the pre-test and post-test scores of the experimental group in igf-1 and myostatin variables (p<0.05). the results of ancova indicated that the selected aquatic training led to a significant increase in plasma levels of igf-1 (p<0.05) and a significant decrease in myostatin (p<0.05) in the experimental group compared to the control group. conclusion according to the results of this research, eight weeks of selected aquatic training changed the resting levels of factors related to muscular atrophy in middle-aged male swimmers. for this reason, this type of exercise can be effective in muscle rehabilitation and improving the physical fitness of these people. however, further investigations seem necessary.