تغییرات حاصل از تمرین مقاومتی در نسبت اینترفرون گاما به فاکتور رشد شبه انسولینی 1 و نمیرخ لیپیدی در مو ش های دیابتی

زمینه و هدف دیابت وضعیتی است که با افزایش نشانگرهای التهابی و ایجاد آتروفی و بیماریهای قلبی عروقی همراه است و مطالعات نشان میدهند که به طورکلی تمرین مقاومتی با شدت مناسب میتواند التهاب را کاهش دهد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی فزاینده بر غلظت اینترفرون گاما به عنوان فاکتور پیش التهابی و فاکتور رشد شبه انسولین1 سرمی به عنوان فاکتور ضدالتهابی و نیمرخ لیپیدی در رتهای دیابتی نوع 1 بود. روش بررسی در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی نر ویستار با وزن 250±30 گرم و سن 40 روز به گروههای 8 تایی سالم کنترل، سالم تمرین کرده، دیابتی کنترل، دیابتی تمرینکرده تقسیم شدند. به منظور القای دیابت، داروی استرپتوزوتوسین 55 میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن -v.i تزریق شد. پروتکل تمرینی مقاومتی 6 هفته ای شامل باال رفتن از نردبان همراه وزنه، 1 ساعت در روز و 3 جلسه در هفته که هر هفته با افزایش باری معادل 5 درصد همراه بود، اجرا شد. دادههای حاصل با آزمون آنووا و به دنبال آزمون مقایسه ای چندگانه توکی، در سطح معناداری 5 درصد بررسی شد. یافته ها براساس نتایج، بین غلظت اینترفرون گاما در گروه دیابتی تمرین کرده با هیچیک از گروهها اختالف معناداری وجود نداشت 0/05>p . غلظت فاکتور رشد شبه انسولین 1 در گروه دیابتیتمرینکرده نسبت به گروههای سالمتمرینکرده و کنترل بهطور قابلتوجهی کمتر بود 0/002=p . همچنین نسبت اینترفرون گاما و فاکتور رشد شبهانسولین 1 در گروه دیابتیتمرینکرده نسبت به گروههای سالمتمرینکرده 0/003=p و کنترل 0/008=p به طور معناداری کمتر بود. در ارزیابی نیمرخ لیپیدی، غلظت کلسترول در گروه دیابتی تمرینکرده در مقایسه با گروه سالمکنترل افزایش یافت 0/028=p .‌ همچنین غلظت تریگلیسرید در گروه دیابتی تمرینکرده نسبت به گروههای دیابت کنترل 0/033=p ، سالم تمرینکرده 0/003=p و سالم کنترل 0/002=p به صورت معناداری بیشتر بود. نتیجه گیری تمرین مقاومتی مورداستفاده در این پژوهش موجب اثربخشی مطلوب در گروه دیابتیتمرینکرده در مقایسه با گروه دیابتیکنترل نشد، اما تغییرات کوچک ایجادشده حاصل از تحقیق مانند افزایش اینترفرون گاما به عنوان فاکتور ضدالتهابی و کلسترول لیپوپروتئین با چگالی باال و همچنین کاهش چشم گیر گلوکز سرمی میتواند در روند بهبود کلینیکی بیماران دیابتی نوع 1 کمک کننده باشد.

changes resulting from resistance training in the ratio of interferon-gamma to insulin-like growth factor 1 and lipid profile in diabetic rats

background and objectives diabetes is associated with an increase in inflammatory markers and developmentof atrophy and cardiovascular diseases. studies have shown that resistance training at appropriateintensity can reduce inflammation generally. this study aims to investigate the effect of a progressiveresistance training prt program on serum concentrations of interferon gamma ifn γ , and insulin likegrowth factor 1 igf 1 and lipid profile in rats with type 1 diabetes.subjects and methods in this experimental study, 32 male wistar rats aged 40 days and weighing 250±30g were divided into four groups of healthy control, healthy trained, diabetic control, diabetic trained.streptozotocin 55 μg/kg per body weight was injected intraperitoneally to induce diabetes. a 6 weekprt protocol was performed, including climbing a ladder with weights at three sessions per week onehour per day , where the load increased by 5% increase each week. data were analyzed by anova followedby tukey’s post hoc test. the significance level was set at 0.05.results there was no significant difference in ifn γ level between the diabetic trained group andother groups p>0.05 . the igf 1 level in diabetic trained group was significantly lower than in thehealthy control and trained control groups p=0.002 . the ratio of igf 1/ifn γ in diabetic trainedgroup was significantly lower than in the trained control p=0.003 and healthy control p=0.008 groups. in assessing the lipid profile, the cholesterol level was higher in the diabetic trained groupcompared to the healthy control group p=0.028 . moreover, triglyceride level was significantlyhigher in the diabetic trained group compared to the diabetic control p=0.033 , trained control p=0.003 and healthy control p=0.002 groups.conclusion six weeks of prt cannot lead to desired efficacy in diabetic rats compared to non traineddiabetic rats. however, the small changes such as increased igf 1 and hdl levels and decreased serumglucose level, can help with the clinical improvement of patients with type 1 diabetes.