راهبردهای حرکتی مورد استفاده جهت بازیابی تعادل تحت چالش های سازماندهی حسی در افراد دارای نوروپاتی دیابتی

زمینه و هدف کاهش توانایی کنترل تعادل ازجمله اختلالات تاثیرگذار بر کیفیت زندگی و فعالیت های روزمره افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی است که می تواند منجر به پیامدهای خطرناکی نظیر زمین خوردن شود. با مشخص شدن علل اختلالات تعادل می توان به درک بهتری ازاین عارضه برای برنامه ریزی درما نهای موثر و مبتنی بر شواهد در این دسته افراد پرداخت. ازاین رو، در این مطالعه به راهبردهای حرکتی بازیابی تعادل در افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی با و بدون نقص سازماندهی حسی تعادلی بررسی و مقایسه شده است.روش بررسی در این مطالعه مقطعی، 40 فرد مبتلا به نوروپاتی دیابتی شرکت کردند که تحت ارزیابی های زمینه ای و تعادلی (آزمون سازماندهی حسی) قرار گرفتند. افراد براساس نتایج آزمون سازماندهی حسی به دو گروه کنترل (افراد بدون اختلال تعادل) و آزمایش (افراد دارای اختلال تعادل) جای گرفتند. تعداد افراد هر گروه به ترتیب 18 و 22 نفر بودند.یافته ها در این مطالعه مشخص شد شیوع استفاده از راهبرد نامناسب حرکتی جهت بازیابی تعادل در بیماران نوروپاتی دارای اختلال تعادل بیشتر از بیماران نوروپاتی بدون اختلال تعادل است. همچنین راهبرد نامناسب اتخاذ شده اکثرا به صورت اتکای بیش از حد به راهبرد مچی به ویژه در شرایطی که سیستم های حسی-پیکری و بینایی تحت حداکثر اغتشاش باشند، نمود یافت.نتیجه گیری در مطالعه حاضر مشخص شد افراد دچار نوروپاتی دیابتی به جای بهره بردن از حرکت مفصل ران در شرایط چالشی تعادل،حرکت را در مفصل مچ محدود کردند که این عدم به کارگیری راهبرد رانی در افراد دارای نقص سازماندهی حسی تعادلی بیشتر از افرادبدون این نقص بود.

motor strategies used to restore balance in people with and without impaired sensory organization suffering from diabetic polyneuropathy

background and objectives reduced ability to control balance is one of the disorders affecting the qualityof life and daily activities of people with diabetic polyneuropathy (dpn), which can lead to dangerousconsequences such as falling. by identifying the causes of balance disorders, we can better understandthis condition to provide effective and evidence-based treatments for these patients. this study aimsto investigate and compare the use of motor strategies in people with and without impaired sensoryorganization suffering from dpn.subjects and methods in this cross-sectional study, 40 people with dpn participated. their demographicinformation were recorded and then underwent balance performance test using the sensory organizationtest. based on the results, they were divided into two groups: control group without impaired sensoryorganization (n=18) and patient group with impaired sensory organization (n=22).results the prevalence of inappropriate use of motor strategies to restore balance in dpn patients withimpaired sensory organization was higher than in the control group. the adopted inappropriate strategywas mostly in using ankle strategy, where the somatosensory and visual perturbations were higher.conclusion patients with dpn use ankle strategy, instead of hip strategy, to restore balance. this non-useof hip strategy is more common in patients with impaired sensory organization.