ارزیابی ارتباط بیان ایمنوهیستوشیمیایی گیرنده ی استروژن با نمره ی گلیسون در کارسینوم پروستات

مطالعه ی حاضر به منظور بررسی فراوانی گیرنده های هورمون استروژن در سلول های کارسینوم پروستات به منظور درکی بهتر از ارتباط گیرنده های استروژنی موجود در سلول های بدخیم و پاتولوژی ایجاد شده صورت گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی مقطعی بلوک های پارافینی نمونه بافتی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی اهواز، با تشخیص پاتولوژی آدنوکارسینوم پروستات و هیپرپلازی خوش خیم پروستات استفاده شد. اطلاعات بالینی و دموگرافیک بیماران از پرونده ی بیمارستانی استخراج شد. جهت رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی با استفاده از آنتی بادی منوکلونال anti er استفاده شد. یافته ها: در مطالعه ی حاضر 30 نمونه ی مربوط به بافت پروستات شامل 20 نمونه ی مبتلا به سرطان و 10 نمونه با تشخیص هایپرپلازی خوش خیم به عنوان نمونه ی کنترل مورد ارزیابی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران برابر با 69.65 سال بود. مارکر استروژن رسپتور در نمونه های بدخیم تنها در 25% موارد بیان شده است. با این حال 100% نمونه های خوش خیم بیان مارکر را نشان دادند. بیان مارکر er ارتباط معنی داری با نمره ی گلیسون داشت(p=0.039). نتیجه گیری: به طور کلی یافته های این مطالعه نشان می دهد که گیرنده ی استروژن در بدخیمی های پروستات کاهش یافته و این کاهش در تومور های با درجه ی بالاتر بیشتر است.

Evaluation of the relationship between estrogen receptor immunohistochemical expression and Gleason score in prostate carcinoma

Background This study was aimed to evaluate the frequency of estrogen receptors in prostate carcinoma cells in order to better understand the relationship between estrogen receptors in malignant cells and pathology. Materials and Methods In this descriptive crosssectional study, tissue paraffin blocks of patients referred to teaching hospitals of Ahvaz with pathologic diagnosis of prostate adenocarcinoma and benign prostatic hyperplasia were used. Clinical and demographic data of patients were extracted from hospital records. Immunohistochemical staining was performed using Anti ER monoclonal antibody. Findings In the present study, 30 prostate tissue specimens including 20 specimens with cancer and 10 specimens with benign hyperplasia were evaluated as control. The mean age of patients was 69.65 years. Estrogen receptor marker was expressed in only 25% of malignant samples. However, 100% of benign samples showed marker expression. ER marker expression was significantly correlated with Gleason score (p = 0.039). Conclusion Overall, the findings of this study indicate that the estrogen receptor is decreased in prostate malignancies and is more pronounced in higher grade tumors.