مقایسه اثر هشت هفته تمرین Hiit و Mict بر Vo2 Peak و Lvef بیماران قلبی بعداز جراحی پیوند بای پس شریان کرونر

زمینه وهدف: اوج اکسیژن مصرفی(vo2 peak) یک پیشگوئی کننده قوی بقاء دربیماران قلبی است. همچنین کسرتزریقی بطن چپ(lvef) منعکس کننده ظرفیت عملکردی قلب است. هدف از این تحقیق، مقایسه اثرتمرین تناوبی باشدت بالا(hiit) وتمرین تداومی باشدت متوسط(mict) برvo2 peak وlvef بیماران قلبی بعداز جراحی پیوند بای پس شریان کرونر(post cabg) بود. روش بررسی: 24 بیمارpost cabg (15مرد و 9زن) بامیانگین سنی 3.16±60.75 سال ومیانگین شاخص توده بدن(bmi) 28.40±1.09 کیلوگرم برمترمربع بصورت تصادفی به سه گروهhiit، mict، وکنترل(cg) تقسیم شدند. گروه های تمرین(hiit وmict) بمدت هشت هفته، هفته ای سه جلسه، وجلسه ای 45 دقیقه ورزش کردند. داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی بونفرونی درسطح معنی داری 0.05 بررسی شدند. یافته ها: هردو گروهhiit وmict بعداز هشت هفته برنامهcr بهبودمعنی داری درvo2 peak نشان دادند(p < 0.05)، وگروهhiit درمقایسه باگروهmict بطورقابل توجهی بهبود بیشتری درvo2 peak نشان داد(p = 0.011). lvef بیماران بعداز هشت هفته برنامهcr درهیچ یک از دوگروهhiit وmict تغییرمعنی داری نکرد(p > 0.05)، و بین دوگروه نیز تفاوت قابل توجهی مشاهده نشد(p = 1.000). بعلاوه طی اجرای فرآیندتحقیق هیچ حوادث ناگوار قلبی عروقی مرتبط باhiit ویاmict رخ نداد. نتیجه گیری: باتوجه به نتایج تحقیق حاضر، بنظر می رسدhiit نسبت بهmict برای بهبودvo2 peak بیماران post cabg موثرتر است، وعلیرغم شدت بالایhiit، استفاده از آن دربرنامهcr بیمارانpost cabg می تواند ایمن باشد. این نتایج می تواند به متخصصین طب ورزش جهت انتخاب سبک مناسب وشدت مطلوب تمرینات ورزشیcr و درنتیجه بهبود ظرفیت ورزشی وکیفیت زندگی بیماران قلبی کمک کند.