ارزیابی میزان آگاهی و نگرش پرسنل درمانی و همراه بیمار مراجعه کننده به بیمارستان ابن سینا در استفاده از الکتروشوک برای درمان بیماران با افسردگی ماژور در شهر بندرعباس

مقدمه: دیدگاه و آگاهی پرسنل و همراهان بیمار در استفاده از الکتروشوک برای درمان بیماران با افسردگی‌ شدید، موثر است و می‌تواند اثرات مثبت و منفی بر روند درمان آنها داشته باشد. هدف: بررسی و سنجش میزان آگاهی و نگرش همراهان و پرسنل در استفاده از الکتروشوک درمانی برای درمان بیماران با افسردگی ماژور در بیمارستان ابن‌سینا بندرعباس بود. روش: مطالعه حاضر بصورت یک ارزیابی بود که جامعه مورد مطالعه آن از پرسنل درمان و همراهان بیماران مراجعه کننده به مرکز ابن‌سینا بندرعباس در سال 1395 انتخاب شد. 187 نفر از همراهان و 56 نفر از پرسنل این مرکز بصورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شد و پرسشنامه استاندارد با پایایی بالا را در ارتباط با نگرش و آگاهی از الکتروشوک درمانی تکمیل نمودند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری spss نسخه 23 و آزمون t مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه و همبستگی آزمون کای اسکوئر تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: میزان آگاهی همراهان و پرسنل تفاوت معناداری با یکدیگر نداشت و بیش از نیمی از همراهان و بیش از 60 درصد پرسنل، آگاهی متوسط نسبت به الکتروشوک درمانی داشتند. همچنین بیش از 70 درصد همراهان و بیش از 95 درصد پرسنل نسبت به الکتروشوک درمانی نگرش مثبت داشتند و نگرش پرسنل بطور چشمگیری بهتر از همراهان بیماران بود. نتیجه‌گیری: با توجه به اهمیت آگاهی و نگرش پرسنل و همراهان بیمار در بهبود روند درمان با الکتروشوک، آموزش و اطلاع‌رسانی مستمر برای ارتقاء سطح آگاهی و نگرش افراد ضروری است.