اثر تمرین تناوبی بر بهبود کیفیت خواب، خواب آلودگی و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس: بررسی نقش جنسیت و ترکیب بدن

زمینه و هدف: بعلت کمبود اطلاعات معتبر در مورد اثر وزن و جنسیت بر سودمندی تمرین ورزشی، مشخص نیست که آیا افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس(ms) دارای اضافه وزن می توانند کیفیت زندگی و خواب خود را مانند افراد با وزن نرمال بهبود ببخشند و آیا پاسخ زنان به تمرین ورزشی مانند مردان است. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی اثر جنسیت و وزن بر بهبود کیفیت خواب و زندگی در پاسخ به تمرین ورزشی است. روش بررسی: 36 فرد مبتلا به ms برای شرکت در برنامه تمرینی براساس وضعیت وزنو جنسیت به خدمت گرفته شدند و در چهار گروه وزن نرمال-مرد، وزن نرمال-زن، اضافه وزن-مرد و اضافه وزن-زن قرار گرفتند. برنامه تمرینی شامل هشت هفته تمرین تناوبی هوازی با شدت %75-60 کار بیشینه اوج بود. کیفیت خواب، خواب آلودگی و کیفیت زندگی قبل و بعد از دوره تمرین ارزیابی شد. یافته ها: تمام شاخص ها بهبود معناداری را پس از دوره تمرین نشان دادند. اثر معنادار وزن بر بهبود کیفیت خواب و زندگی در طول برنامه تمرینی مشاهده شد. اثر معنادار جنسیت و تعامل جنسیت و ترکیب بدن بر کیفیت خواب و زندگی وجود نداشت. اثر معنادار جنسیت، وزن یا تعامل این دو، برای شاخص خواب آلودگی مشاهده نشد. کاهش وزن بطور معناداری با بهبود کیفیت خواب و کیفیت زندگی ارتباط داشت. نتیجه گیری: نتایج تایید می کنند که تمرین ورزشی یک روش درمانی مکمل برای بهبود کیفیت خواب و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به ms است که وابسته به ترکیب بدن افراد می باشد.

Investigation Moderator Effect of Body composition and gender on Improvement of Sleep Quality, Sleepiness and Quality of Life during Aerobic Interval Training program in People with Multiple Sclerosis

Background and Objective: Because of the scarcity of data available from effect of weight and gender on beneficial effect of exercise training, it is unknown whether overweight people with multiple sclerosis (MS) can improve their the sleep quality, sleepiness and quality of life as much as normal weight people and whether women can improve as much as men in response to exercise training. Therefore, this study aimed to investigate the effects of gender and weight on the improvement of quality of sleep and life response to exercise training in people with MS. Methods: Thirtysix persons with MS were recruited to participate in aerobic interval exercise training based on body weight status and gender, and divided into four groups include normal weightmale, normal weightfemale, overweightmale and overweightfemale. The exercise included 8weeks of interval exercise at 6075% Wattpeak. Sleep quality, sleepiness and quality of life were measured before and following the 8week period. Results: All indicators showed significant improvement after exercise training. There were significant weight effects for improvement quality of sleep and life during exercise training. There were no significant gender and weightgender interaction effects for improvement quality of sleep and life during exercise training. No significant weight, gender and interaction effect was found for sleepiness indicator during exercise training. Weight loss significantly associated with improvement of quality of life and sleep. Conclusion: The results confirm that exercise is an effective therapeutic method for improving quality of life and sleep, which dependent of body composition in people with MS.