بررسی مقایسه ای دو طرح تراش شولدرو چمفربر استحکام شکست کراون های فلدسپاتیک ساخته شده با cad-cam

زمینه و هدف: استحکام و مقاومت به شکست رستوریشن های ثابت یکی از مهمترین موارد ارزیابی آنها می باشد که در طول عمر و کارایی رستوریشن تاثیر زیادی دارد. هدف از این مطالعه آزمایشگاهی ارزیابی اثر دو طرح تراش( شولدر و چمفر) بر استحکام شکست کراون های فلدسپاتیک ساخته شده با cad/cam است. روش بررسی: این مطالعه به وسیله کاربرد 20 دای استینلس استیل(10 نمونه شولدر و 10 نمونه چمفر) با mm7 ارتفاع، mm 5 قطر و10 درجه تقارب دیواره های آگزیال در دو طرح ختم تراش چمفر 50 درجه (0.8 میلی متر عمق) و شولدر 90 درجه(mm 1 عمق) انجام شد. 20 قالب پلی وینیل سایلوکسان گرفته شد و با گچ استون تایپ 4 ریخته شد. 20 کراون فلدسپاتیک (cerec blocs ) پرمولر اول با cad/cam ساخته شد. هر کراون به دای استینلس استیل مربوط به خود با clearfil sa luting به کمک یک گیره تنظیم کننده نیرو سمان شد و به وسیله universal testing machine   تحت تست فراکچر قرار گرفت. یافته ها: میزان متوسط استحکام شکست برای فرم تراش مارجین چمفر n 99.47±771.40 و برای مارجین های شولدر n 129.40±782.30 بود. student’s t test اختلاف آماری مشخصی بین دو گروه (0.835=sig) نشان نداد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که طرح تراش مارژین کراون های فلدسپاتیک اثری بر استحکام شکستشان ندارد و انتخاب طرح فینیش لاین باید بر اساس شرایط کلینیکی دندان های ترمیم شده باشد.