اثر تمرین درمانی در آب (با و بدون کینزیوتیپ) بر درد، ناتوانی، تعادل پایدار و کیفیت زندگی زنان مبتلا به سندروم درد کشککی-رانی

زمینه و هدف: سندروم درد کشککی-رانی، یکی ‌از رایج ترین اختلالات عضلانی-اسکلتی زانو می باشد. در این مطالعه اثر سه روش تمرین درمانی در آب (با و بدون کینزیوتیپ)، بر درد، ناتوانی، تعادل پایدار و کیفیت زندگی زنان مبتلا بررسی شده است. روش بررسی: در تحقیق نیمه تجربی حاضر، 45 زن مبتلا، به عنوان نمونه آماری انتخاب و تصادفاً در سه گروهِ تمرین درمانی در آب، تمرین درمانی در آب با کینزیوتیپ موقتی و تمرین درمانی در آب باکینزیوتیپ دایمی، قرار گرفتند. جهت سنجش درد، ناتوانی، کیفیت زندگی و تعادل‌ پایدار به ترتیب از پرسشنامه مک گیل، پرسشنامه ونکورف، پرسشنامه شرن بورن و بایودکس استفاده گردید. جهت مقایسه میانگین ها قبل و بعد از مداخله، از t-زوجی و جهت مقایسه میانگین ها بین گروه ها از آنوای یکراهه استفاده گردید. سطح معناداری 0.004 در نظر گرفته شد.  یافته ها: نتایج نشان ‌داد، بین اختلاف میانگین های پیش آزمونپس آزمون در فاکتورهای درد، ناتوانی، تعادل ایستا و کیفیت زندگی بین سه گروه جز درد (0.002=p) تفاوت ‌معناداری وجود نداشت. اما مقایسه پیش آزمونپس آزمون، حاکی از معناداری کاهش درد (0.0001=p)، کاهش ناتوانی (0.0001=p) و افزایش کیفیت زندگی (0.0001=p) در هر سه گروه بود. شاخص های تعادل در وضعیت چشم باز و چشم بسته بین پیش آزمون و پس آزمون در هر سه گروه تفاوت معناداری نداشت (0.004