آزمون‌های عملکردی به‌عنوان ابزار تمایزی برای افراد با و بدون بی‌ثباتی مزمن مچ پا

زمینه و هدف: با توجه به ارتباط بی‌ثباتی مزمن مچ پا با بی‌ثباتی پوسچر و اهمیت شناخت ورزشکاران مبتلا به بی‌ثباتی مزمن مچ پا برای کلینیک های توانبخشی، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی آزمون‌های عملکردی به‌عنوان ابزار تمایزی برای افراد با و بدون بی‌ثباتی مزمن مچ پا صورت گرفت. روش بررسی: مطالعه به صورت موردشاهدی یر روی ورزشکار (20 ورزشکار مبتلا به آسیب مزمن مچ پا و 20 ورزشکار سالم) صورت گرفت. به منظور تمایز ورزشکاران مبتلا به بی‌ثباتی مزمن مچ پا از ورزشکاران سالم، آنها 5 آزمون عملکردی شامل؛ آزمون هشت لاتین، آزمون جهش به طرفین، آزمون لی‌لی مربع، آزمون پرش زیگزاگ برای مسافت، آزمون پرش تک برای مسافت را اجرا کردند. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون باز آزمایی، ضریب همبستگی و تی مستقل در سطح معنی‌داری 0.05>p استفاده شد. یافته ها: ورزشکاران مبتلا به بی‌ثباتی مزمن مچ پا نسبت به ورزشکاران سالم عملکرد ضعیف تری را نشان دادند. بین شرکت کنندگان مبتلا به بی‌ثباتی مزمن مچ پا و شرکت کنندگان سالم در انجام آزمون‌های عملکردی تفاوت معنی داری مشاهده شد(p<05.0). ارتباط معنی داری بین بی‌ثباتی مچ پا و آزمون‌های هشت لاتین (p<0.001،0.67=icc)، جهش به طرفین( p<0.001،0.75 =icc)، پرش مربع(0.51=icc، p<0.001 و پرش زیگزاگ (p<0.001 ،0.82 =icc) مشاهده شد. نتیجه گیری: به نظر می رسد آزمون‌های عملکردی (آزمون هشت لاتین، آزمون جهش به طرفین، آزمون لی‌لی مربع، آزمون پرش زیگزاگ برای مسافت، آزمون پرش تک برای مسافت)، ابزار مناسبی برای شناخت افراد مبتلا به بی‌ثباتی مزمن مچ پا از افراد سالم هست.

Functional tests as a distinction tools for individuals with and without chronic ankle instability

Background and purpose: Considering relationship between chronic ankle instability and postural instability, and the importance of the understanding of athletes with chronic instability for rehabilitation clinics, this study was conducted to evaluate functional tests as a distinctive tools in individuals with and without chronic ankle instability. Materials and methods: This casecontrol study was conduct on 40 athletes (20 athletes with chronic ankle injury and 20 healthy athletes). In order to distinguish between athletes with chronic ankle instability and healthy athletes, they are participated in five functional tests including; LatinLatin test, sidetoface tests, Lilli square test, Zigzag jump test for distance, single jump test for distance. For statistical analysis, testretest, correlation coefficient and independent ttest were used at the significant level of P <0.05. Results: Athletes with chronic ankle instability compared to healthy athletes showed weaker function. There was a significant difference between participants with chronic ankle instability and healthy participants in performing functional tests (P<0.05). Significant correlation was found between ankle instability and eight Latin (ICC = 0.67, p <0.001), bilateral mutations (ICC = 0.75, P<0.001), square jump (ICC=0.51, P <0.001), zigzag jump (ICC = 0.82, P <0.001). Conclusion: It seems that functional tests (Latin eight test, side leak test, Lilli square test, Zigzag jump test for distance, single jump test for distance) can be good tools to identify people with chronic ankle instability from healthy individuals.