بررسی شیوع پاراتیروئیدکتومی اتفاقی در افراد تحت تیروییدکتومی از سال 1380 لغایت 1395

زمینه و هدف: به علت فراوانی زیاد موارد تیروئیدکتومی و برداشته شدن اتفاقی پاراتیروئیدها به عنوان عارضه در این عمل و در نتیجه هیپوپاراتیروئیدی گذرا و دائمی، بر آن شدیم تا به بررسی شیوع پاراتیروئیدکتومی اتفاقی در افراد تحت تیروئیدکتومی پارشیال یا توتال بپردازیم. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفیمقطعی و گذشته نگر بوده و اطلاعات بیماران تحت تیروییدکتومی قرار گرفته شده به روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. متغیرهای مورد نیاز شامل: سن، جنس، نوع پاتولوژی، وضعیت برداشتن پاراتیروئید، فیلد جراحی پزشک، وضعیت بدخیمی، سایز تیرویید برداشته شده و نوع عمل جراحی انجام شده از پرونده های بیمارستانی و بخش پاتولوژی توسط چک لیست از قبل تهیه شده جمع آوری شدند. اطلاعات بدست آمده وارد نرم افزار spss ورژن 17 شده و با استفاده از تست های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از 1159 بیمار مورد بررسی، 1002 نفر(5/86%)زن و 157 نفر(5/13%) مرد بودند. از کل تیروئیدکتومی ها 81 مورد(7 % ) یک غده پاراتیروئید بصورت پاراتیروئیدکتومی اتفاقی مشاهده شد. میانگین سنی بیماران 20/6±01/41 سال،میانگین قطر تیروئید 16/2±620/6 سانتیمتربود. شایع ترین نوع پاتولوژی در بیماران مورد بررسی، گواتر مولتی ندولر با 52.8% فراوانی بود. اختلاف آماری معناداری بین توزیع فراوانی برداشتن غده پاراتیروئید با وضعیت بدخیمی ضایعه، نوع بخش بستری و نوع پاتولوژی گزارش شده وجود داشت. بین میانگین سابقه جراح با برداشتن اتفاقی غده پاراتیروئید هم تفاوت آماری معناداری دیده شد (05/0 p <). نتیجه ­گیری: با توجه به نتایج می­توان گفت پاراتیروئیدکتومی اتفاقی به دنبال جراحی تیروئیدکتومی از فراوانی بالایی برخوردار نبوده و فاکتورهای وضعیت بدخیمی ضایعه، نوع بخش بستری، سابقه جراح و نوع پاتولوژی ضایعه بر روی فراوانی آن موثرمی باشد.