بررسی تاثیر 6 هفته تمرین هوازی بر سطوح مقاومت به انسولین، نیتریک اکساید و برخی از پروفایل های لیپیدی موش های نر دیابتی نوع 2

مقدمه: دیابت یکی از بیماریهای مهم متابولیکی بوده که از پیامدهای آن، اختلال در عملکرد اندوتلیال است و فعالیت ورزشی مناسب به عنوان راه کاری غیر دارویی توصیه می شود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین هوازی تداومی بر سطح سرمی نیتریک اکساید، مقاومت به انسولین و برخی از پروفایل های لیپیدی در موش های صحرایی نر دیابتی می باشد. مواد و روش ها: 60 سر موش صحرایی نر ویستار به صورت تصادفی به 6 گروه 10 تایی کنترلسالم، شم، هوازی، هوازی + سالین، دیابت و دیابت + تمرین هوازی تقسیم شدند. دیابت با تزریق درون صفاقی نیکوتین آمید استرپتوزوتوسین القا شد. آزمودنی ها به مدت 6 هفته و هر هفته 5 جلسه در هفته به تمرین رو نوارگردان پرداختند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، کشته و سپس سطوح گلوکز، انسولین، نیتریک اکساید، ldl، hdl، tg و کلسترول اندازه گیری شد. از آزمون واریانس یک طرفه برای تحلیل داده ها استفاده شد(p<0.05). نتایج: القای دیابت موجب افزایش میزان گلوکز و مقاومت به انسولین و کاهش انسولین و نیتریک اکساید شد. پس از 6 هفته تمرین هوازی میزان گلوکز و مقاومت به انسولین کاهش و میزان نیتریک اکساید نسبت به گروه دیابت افزایش یافت. اما تاثیری بر سطح انسولین نداشت. همچنین 6 هفته تمرین هوازی تاثیر معناداری بر میزان فاکتورهای لیپیدی در گروه های مختلف نداشت (p<0.05). نتیجه گیری: به نظر می رسد که تمرین هوازی می تواند با تاثیر بر عملکرد عروق اثر محافظتی در برابر بیماری های عروقی در بیماران دیابتی ایجاد کند.