ویژگی‌های آنتروپومتریک و آمادگی حرکتی نوجوانان نسبی و سببی

زمینه و هدف: ازدواج‌ نسبی یکی از عوامل بروز اختلالات ژنتیکی و معلولیت‌ها بوده و عملکرد فرد را متاثر می کند. نظر به این‌که در کشور ما ازدواج نسبی مرسوم است، هدف این پژوهش مقایسه ویژگی‌های آنتروپومتریک و آمادگی حرکتی نوجوانان پسر با والدین سببی و نسبی بود. روش بررسی: در این مطالعه پس رویدادی تعداد 80 نفر از نوجوانان پسر شهر اراک در سنین 17،16،15،14سال در دو گروه 20 نفر سببی و دو گروه 20 نفر نسبی به‌عنوان نمونه، به‌صورت خوشه‌ای چندمرحله‌ای هدفمند از مدارس اراک انتخاب شدند. ابزارگردآوری اطلاعات پرسشنامه اطلاعات فردی، ابزارهای اندازه‌گیری آنتروپومتریک و آزمون‌های آمادگی حرکتی است. تحلیل داده‌ها از طریق آزمون کلموگرف اسمیرنوف و آزمون تی مستقل و با استفاده از نرم افزار spss نسخه 17 انجام گردید. یافته ها: نتایج نشان داد این نوع  ازدواج بر ویژگی‌های آنتروپومتریک و آمادگی حرکتی نوجوانان تاثیر منفی دارد(05/=p). نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش ازدواج نسبی بر مولفه‌های آنتروپومتریک و آمادگی حرکتی نوجوانان پسرتاثیر منفی دارد. پیام روشن این پژوهش ضعف جسمانی و آمادگی حرکتی کم فرزندان چنین خانواده‌هایی است.