مقایسه‌ی تمرینات مقاومتی trx و سنتی بر برخی شاخص‌های ترکیب بدن و تعادل مردان غیر فعال

زمینه و هدف: ترکیب بدنی و تعادل مناسب، همواره از ارکان اصلی حفظ سلامت و بهبود کیفیت زندگی افراد جامعه می‌باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی مقایسه‌ی اثر تمرینات مقاومتی با trx و سنتی بر برخی شاخص‌های ترکیب بدن و تعادل مردان غیرفعال بود. روش بررسی: در این پژوهش نیمه تجربی، 30 مرد غیرفعال (سن 23/3 ± 23/29، bmi 24/1 ± 03/26) به‌طور تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی با trx (15 نفر) و تمرین مقاومتی سنتی (15 نفر) تقسیم شدند. قبل و پس از 8 هفته تمرین از آزمودنی‌ها ارزیابی ترکیب بدنی (وزن، bmi و درصد چربی بدن) و تعادل با سه وضعیت (دوپا، پای راست و پای چپ) به‌وسیله‌ی دستگاه تعادل سنج بایودکس به عمل آمد. یافته‌ها: در شاخص‌های ترکیب بدنی، تفاوتی بین دو گروه مشاهده نگردید(05/0 p). طبق نتایج بین گروهی، تعادل کلی دوپا، پای چپ و تعادل میانیجانبی دو پا، پای راست و پای چپ در گروه trx به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه سنتی بهتر بود (05/0>p). همچنین، درحالی‌که بهبود تعادل میانیجانبی دو پا و پای راست تنها پس از تمرین trx معنی‌دار بود (05/0>p)، پس از تمرین سنتی کاهش معنی‌داری در تعادل کلی و تعادل قدامیخلفی پای راست مشاهده شد (05/0>p). نتیجه‌ گیری: به نظر می‌رسد در مقایسه با تمرینات مقاومتی سنتی، انجام تمرینات مقاومتی با trx در بهبود تعادل (و نه ترکیب بدنی) نتایج بهتری به ارمغان می‌آورد.