طراحی الگوی بازاریابی آموزش عالی در ایران؛ مدلی برآمده از نظریۀ داده‌ بنیاد

هدف پژوهش حاضر، ارائۀ الگوی بازاریابی آموزش عالی در ایران است تا سیستم آموزشی با به‌کارگیری آن در ارائۀ خدمات آموزشی آگاهانه، هدفمند و تخصصی تر عمل کند. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ شیوۀ گردآوری داده ها، آمیختۀ اکتشافی است که به‌طور خاص از روش داده‌بنیاد اشتراوس و کوربین استفاده شده است. جامعۀ آماری شامل سه گروه مدیران دانشگاهی (روسای دانشگاه ها، معاونان دانشگاه، روسای دانشکده ها، معاونان دانشکده و مدیران گروه ها)، سیاست‌گذاران آموزش عالی و متخصصان دانشگاهی در حوزۀ بازاریابی است که به‌روش نمونه گیری گلولۀ ‌برفی با 39 نفر از روسا و مدیران موسسه‎های آموزش عالی مصاحبۀ نیمه‌ساختاریافته انجام شد. برای تحلیل داده ها از کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. یافته ها نشان داد الگوی احصاشده از 6 مولفۀ اصلی، 11 زیر مقوله و 97 گویه شامل شرایط علّی (عوامل درون و برون سیستمی)، عوامل زمینه ای (سیاست گذاری کلان آموزشی و خصوصی سازی موسسه‎های آموزشی)، مقوله‎ محوری (بازاریابی آموزش عالی)، راهبردها (سطح خرد و کلان)، مداخلات محیطی (نقش دولت، عوامل اجتماعی ـ فرهنگی و عوامل اقتصادی) و پیامدها (فردی، سازمانی و اجتماعی) تشکیل شده است.