طراحی الگویی جهت اخذ سهم بیشتر از بازارهای بین‌المللی برای محصولات تصویری و سینمایی ایران

هدف: سینمای ایران با وجود موفقیت‌های چشمگیر در جشنواره‌های بین‌المللی، در کسب سهم از بازارهای جهانی ناموفق بوده است. این تحقیق بین‌رشته‌ای، ضمن بررسی عوامل موثر بر ورود سینمای ایران به بازارهای بین‌المللی، تلاش می‏کند دریابد محصول سینمای ایران در چه بستری تبلور یافته، چه گام‌هایی را برای کسب سهم از بازارهای بین‌المللی پیموده و برای این منظور چه اقدامات برنامه‌ریزی‌شده‌ای باید صورت گیرد تا بتوان فاصله آن را با کشورهای صاحب سهم در بازارهای جهانی مشخص کرده و در جهت پیشبرد هدف بین‌المللی‌شدن، راهکارهای لازم را ارائه داد. عوامل کلان اثرگذار بر کلیه کسب و کارها به طور عام و عوامل خاص این کسب و کار مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت، پیامدهای چنین راهکارهایی روشن می‌شود. از این رو، هدف از انجام این تحقیق، ارائه الگویی جامع برای ورود محصولات تصویری و سینمایی ایران به بازارهای بین‌المللی است. روش: این تحقیق کیفیاکتشافی با اتکا به الگوی نظام‌مند اشتراوس و کوربین درباره نظریه‌پردازی داده‌بنیاد با استفاده از 23 مصاحبه با متخصصان شامل مدیران و عوامل سینمایی، فعالان عرصه پخش بین‌المللی محصولات تصویری و اساتید رشته‌های مدیریت رسانه و مدیریت بازاریابی انجام شده است. یافته‌ها:: : الگوی ارائه‌شده، نقشه‌ای فراگیر از شرایط حال حاضر محصولات تصویری و سینمای ایران از منظر امکان ورود به بازارهای بین‌المللی فراهم کرده و جوانب مختلف آن را بررسی کرده است. نتیجه‌گیری: یک‌جانبه‌نگری، عدم وجود روح جمعی و عدم تخصص‌گرایی مانع از اقدامی صحیح برای ورود سینمای ایران به بازارهای بین‌المللی بوده است. نادیده‌گرفتن لزوم صنعتی‌شدن سینما و عدم‌توجه به قدرت رسانه‌ای آن، و صرف اتکا به بازاریابی و بازرگانی که آن هم به‌درستی انجام نمی‌شود، مانع از آن شده تا سینمای ایران بتواند سهمی از بازارهای جهانی را از آن خود کند. اما ورود فیلم‌های ایرانی به بازارهای بین‌المللی به عنوان پرچمدار فرهنگ و هنر می‌تواند هویت ملی کشور را بازنمایی کرده و به حفظ اعتبار کشور در عرصه دیپلماسی عمومی کمک کند. همچنین، کارکرد تجاری سینما به شرط تکمیل‌شدن چرخه صنعتی آن، منبع مهمی برای رشد صادرات غیرنفتی و کمک به استقلال اقتصاد کشور از نیاز به ارز حاصل از صادرات نفت خواهد بود.

Developing a Model to Gain a Greater Share of International Markets for the Iranian Audio-Visual and Cinema Products

Objective: Despite significant success in international festivals, Iranian cinema industry has failed to gain a share of the global markets. This interdisciplinary research, while examining the factors affecting the entry of Iranian cinema industry into international markets, tends to find out the flourishing context for the products of Iranian cinema, the steps it has taken to gain a share of the international markets, and what planned measures should be taken into account for this purpose in order to determine its distance from the involved countries and to provide the necessary solutions to advance the goal of internationalization. The macrofactors affecting all businesses in general and the specific factors of the cinema industry have been examined and finally, the consequences of such strategies have been clarified. Therefore, the purpose of this study is to provide a comprehensive model for the entry of Iranian visual and cinematic products into the international markets. Methodology: This research is &fundamental& in terms of purpose and is &exploratory& in terms of result which has applied a &qualitative& approach. This research is based on the systematic model proposed by Strauss and Corbin on grounded theory; for this porpuse, 23 interviews were conducted with the experts including directors and film agents, international activists in the field of video distribution and professors of media management and marketing management during 2019 and 2020. Findings: The proposed model provides a comprehensive image of the current situation of Iranian visual products and cinema industry in terms of the possibility of entering into the international markets. For example, any shifts toward making expensive films cannot give us the power to compete with the dominant cinema and it does not comply with the style and history of culturalartistic films for which Iranian cinema is known in the world. Meanwhile the lack of infrastructure and necessary laws for the field of film export, lack of copyright in Iran, inability of Iranian film and cinema to compete with the mainstream in the world, lack of attention to producing films based on the audiences’ taste, technical requirements, content requirements, lack of required capital, the lack of professional business and international marketing managers, and, of course, the legal requirements are among the main barriers to the entry of Iranian films into the international markets. Therefore, necessary efforts should be made in the management structures to transform the Iranian cinema market into an organic market in accordance with international standards with a focus on the decisionmaking institutional context in the field of cinema and the role of national production and wealth. They should establish communication between traditional business owners and startup innovators. Within the ideological attitude of the government, the procedures should shift from a negative to a positive view, and with an economic (business) priority to make it possible to adapt the films to the target market and gain economic benefit. There is also the need for a change in the attitude and the plan of the senior institutions in order to shape the bases of coproduction and to change the attitude of Iranian cinematographers in exploiting new technologies for a more professional production and distribution of the films. Conclusion: Unilateralism, lack of a collective spirit, and lack of professionalism have prevented the right action for Iranian cinema to enter international markets. Ignoring the need for cinema to become industrialized, ignoring the power of its media, and relying solely on marketing and commerce have prevented Iranian cinema from gaining a share of the global market. However, the entry of Iranian films into the international market as the indicator of culture and art can represent the national identity of the country and help maintain the country credibility in the field of public diplomacy. In addition, the commercial performance of the cinema, provided that its industrial cycle is completed, will be an important source for the growth of nonoil exports and help the independence of the country’s economy from oil exports.