شکل‌ گیری شراکت‌های راهبردی از دیدگاه تئوری نهادی

شراکت راهبردی، مدل کارآمدی برای ارتقای توان رقابتی کسب‌وکارها، به‎ویژه در اقتصادهای در حال توسعه است. با این حال، محیط نهادی اقتصادهای در حال توسعه کمابیش از شکل‌گیری شراکت‌های راهبردی جلوگیری می‌کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مولفه‌های نهادی از وجوه قانونی، هنجاری و شناختی بر شکل‌گیری شراکت‌های راهبردی در کشور است. برای دستیابی به این هدف، داده‌های لازم بر اساس منطق نمونه‌گیری تصادفی ساده، از نمونه‌ای به حجم 270 نفر از مدیران، معاونان و مشاوران ارشد شرکت‌های پیمانکاری ساخت و تجهیزات صنعتی گردآوری شدند‌ و نقش سه مولفۀ رویه‌های حقوقی، نظام آموزشی و اعتماد در شکل‌گیری شراکت‌های راهبردی پیرامون اجرای پروژه‌های صنعتی به روش تحلیل رگرسیون ارزیابی شده است. یافته‌های این پژوهش، تصویری از وضعیت نهادی موثر بر شکل‌گیری شراکت‌های راهبردی را ترسیم کرده و نشان می‌دهد رویه‌های حقوقی و نظام آموزشی، ارتباط معناداری با شکل‌گیری شراکت‌های راهبردی میان شرکت‌های پیمانکاری دارند. علاوه‎بر آن، هر چه میزان عدم اطمینان تکنولوژیک پروژه‌ها افزایش یابد، مولفۀ اعتماد نقش تاثیرگذارتری در شکل‌گیری شراکت‌های راهبردی خواهد داشت.