اندازه‌گیری همسویی راهبردی سازمانی: رویکرد پویایی سیستم‌

شرط بقا در محیط به ‎شدت رقابتی امروز، کسب مزیت رقابتی است. از منابع مهم کسب مزیت رقابتی ایجاد و ارتقا ارتقای همسویی راهبردی است. همسویی راهبردی به لحاظ ماهیتی، مفهومی کیفی و انتزاعی است. و یک مفهوم کیفی تا زمانی که کمّی ‎نشده و تعریف عملیاتی از آن صورت نگرفته، از چندان ارزش کاربردی برخوردار نخواهد بود. این مقاله با مبنا قراردادن یک فرمول عمومی و اتخاذ رویکرد سیستم‌های پویا، مدل نهایی اندازه‌گیری همسویی راهبردی سازمان را به ‎دست می‌دهد. با استفاده از روش دلفی و گروه کانونی ترکیب نهایی متغیرها، ابعاد و موولفه‌ها مشخص شدند. از روش پویایی‌شناسی سیستم‌ها برای شناسایی و تعریف مفروضات پویا و چرخه‌های علّی استفاده شد. تحقیق مطالعه به لحاظ روش‌شناسی از نوع آمیختهه اکتشافی است که در آن دو دسته از داده‌ها به ‎صورت مدارک و مستندات تاریخی و دیگری، داده‌های دست اول از پرسشنامه‌ها مورد استفاده قرار گرفتندشده‎اند. با اجرای مدل در یک نمونهه موردی، اعتبار آن مورد به تاایید قرار گرفت. رسید و اندازه‌گیری مقدار همسویی راهبردی در آن صورت پذیرفتانجام گرفت. خروجی‌های مدل نشان داد که از آن می‌توان به عنوانبه‎منزله یک سیستم ارزیابی و بهبود عملکرد راهبردی پویا استفاده کرد.