ارزیابی کارایی نظام ملی نوآوری با استفاده از تحلیل پوششی داده‌های شبکه‌ای

امروزه توجه به رشد و رونق اقتصادی مبتنی بر سیاست‌گذاری‌های علم و فناوری در سطح ملی، نه تنها یکی از مهم‎ترین دغدغه‌های مدیران عالی سازمان‎ها و نهادهای سیاست‌گذار است، بلکه به‎عنوان یکی از موضوعات کلیدی تحقیقات حوزه‌های اقتصادی و مدیریت کلان از اهمیتی اساسی برخوردار است. ضرورت ارزیابی نظام ملی نوآوری ‌برای کمک به سیاست‌گذاری و تعیین میزان تحقق اهداف کلان مسئله‎ای حیاتی است. در این تحقیق از مدل‎های تحلیل پوششی داده‌های شبکه‌ای تن و تسوت‎سوی برای ارزیابی کارایی نظام ملی نوآوری ایران و 73 کشور دیگر در قالب فرایند دو مرحله‌ای تولید و تجاری‌سازی دانش استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد نظام ملی نوآوری ایران ناکارا است. مقدار کارایی کل و مراحل اول و دوم آن در حالت فعالیت ارتباطی آزاد برابر با 0.59، 0.79 و 0.18 و در حالت ثابت برابر با 0.74، 0.87 و 0.63 بوده و براساس مدل مبتنی بر متغیرهای کمکی 0.88 است. برای بهبود عملکرد، کاهش ورودی‎های مراحل به مقدار تعیین شده، موجب افزایش مقادیر کارایی آنها و در نتیجه کارایی کل سیستم تا رسیدن به مرز کارا خواهد شد.