تحلیل کانونی روابط بین خودکارآمدی و ظرفیت انطباق‌پذیری سازمانی

برخورداری از ظرفیت انطباق پذیری، از عوامل موثر بر موفقیت سازمان های امروزی در پاسخ به تقاضا های متغیر مشتریان و تحولات محیطی است. هدف از این پژوهش، بررسی روابط مجموعۀ خودکار‌آمدی با مجموعۀ ظرفیت انطباق‌پذیری سازمانی است. جامعۀ آماری این پژوهش شامل کلیۀ اعضای هیئت علمی دانشگاه های شهید چمران، علوم پزشکی و پیام نور اهواز در سال 1394 می‎شود. به‎کمک روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی، 313 نفر از جامعۀ آماری برای نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش همبستگی از نوع کانونی است. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامۀ استاندارد ظرفیت انطباق‌پذیری سوسمن و استریکمن و پرسشنامۀ خودکار‌آمدی ریگز و نایت استفاده شده است. داده های پژوهش به روش همبستگی کانونی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل نشان داد به‎جز باور های خودکار‌آمدی فردی، تمام مولفه های خودکار‌آمدی با مجموعۀ مولفه های ظرفیت انطباق پذیری سازمانی رابطه دارند و خودکار‌آمدی 37 درصد از تغییرات انطباق ‌پذیری سازمانی را تبیین می کند