واکاوی نقش داستان‌سراییِ سازمانی در توسعۀ منابع انسانی؛ کنکاشی در ادبیات پژوهشی

هدف این مقاله آن است که با معرفی اثربخشی بالقوه داستان‌سرایی برای توسعۀ منابع انسانی، به تقویت دامنه انتخاب مسئولان توسعه منابع انسانی در برآورده‌کردن اهداف آن بپردازد. در این مقاله، با رویکرد مرور ادبیات تم‌محور کرسول (2008) اطلاعات موجود در ادبیات پژوهشی، تحلیل و ترکیب و شواهدی از اثربخشی داستان‌سرایی برای توسعۀ منابع انسانی ارائه می‌شود. در پژوهش حاضر، 111 مقاله مرتبط، از پایگاه‌های معتبر علمی براساس معیار مشخصی انتخاب و بررسی شد. مطابق یافته‌ها، پژوهشگران در حوزه‌های علمی مختلف (16 حوزه) که اشتراک‌های ویژه‌ای با توسعۀ منابع انسانی دارند، به اثربخشی داستان‌سرایی در فعالیت‌های مختلف (30 فعالیت) که به اهداف و فعالیت‌های توسعۀ منابع انسانی مربوط می‌شود توجه کرده‌اند. این درحالی است که بعضی از مطالعات، به آثار منفی داستان‌سرایی در سازمان، مانند استفاده از آن برای دستکاری عقاید اشاره کرده‌اند. درنتیجه، مسئولان توسعۀ منابع انسانی باید مهارت داستان‌سرایی را فراگیرند و این ابزار را به مجموعه‌رویکردها و ابزارهای خود بیفزایند.