بررسی رابطۀ بین هوش سازمانی و انعطاف پذیری منابع انسانی در سازمان های دانش بنیان

هدف این پژوهش، تبیین چارچوب علمی و ارائۀ راهکارهای کاربردی انعطاف‌پذیری منابع انسانی دانشگاه تبریز، مبتنی بر هوش سازمانی است. پژوهش پیش رو از لحاظ هدف، کاربردی است و از حیث نحوۀ گردآوری داده ها، از نوع پژوهش های توصیفی به‎شمار می‎رود و از لحاظ ارتباط بین متغیرهای پژوهش، از نوع علی است. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامۀ هوش سازمانی آلبرشت و پرسشنامۀ انعطاف پذیری منابع انسانی بر اساس مطالعات باتاچاریا، اسنل و رایت استفاده شده است. جامعۀ آماری شامل اعضای هیئت‌ علمی دانشگاه تبریز از چهار گروه عمدۀ دانشی است که به‎کمک فرمول کوکران، در سطح اطمینان 95 درصد، حجم نمونۀ آماری 235 نفر مشخص شد و در نهایت 210 پرسشنامه به روش نمونه گیری طبقه ای ـ تصادفی ساده به‎دست آمد و به تجزیه‎وتحلیل آنها پرداخته شد. نتایج تجزیه‎وتحلیل داده ها با بهره‎مندی از روش مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد هوش سازمانی با ضریب تشخیص 79 درصد، تبیین‌کنندۀ قویِ انعطاف پذیریِ منابع انسانی است. همچنین نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد همۀ ابعاد متغیر هوش سازمانی ارتباط مثبت و معنا داری با انعطاف پذیری منابع انسانی دارند.

Investigating the relationship between organizational intelligence and human resource flexibility in knowledge based organizations

The current study aims to explain the scientific foundation of and offer practical solutions to University of Tabriz human resources flexibility based on organizational intelligence. The research is applied in terms of purpose and descriptive in terms of data collection and it is casual according to relationship among variables .The data were collected by Albrecht organizational questionnaire and human resources flexibility questionnaire based on the Batachariya, Snell and Wright studies. The statistical population consists of scientific members of University of Tabriz in four knowledge groups where 235 individuals were selected as statistical sle by Cochran formula in confidence level of %95 and finally 210 questionnaires were analyzed using simple random and cluster sling method. The results of structural equations modeling showed that organizational intelligence by recognition coefficient of %79 is the strong predictor of human resources flexibility. Also, the results of Pearson correlation showed that all organizational intelligence variable dimensions have a positive and significant relationship with human resources flexibility.