بررسی دلایل اثربخش نبودن عملکرد سیستم خط مشی گذاری ایران در زمینۀ فقرزدایی (مطالعۀ موردی: لایحۀ «فقرزدایی در کشور جمهوری اسلامی ایران»)

رفع معضل فقر به منزله یک مسئله عمومی پیچیده، بیش از هر چیز متاثر از عملکرد سیستم خط‌ مشی گذاری عمومی در زمینه فقرزدایی است؛ به‌گونه ای که می توان کاهش یا افزایش میزان فقر در سطح جامعه را تابعی از عملکرد سیستم خط مشی گذاری کشور در زمینه فقرزدایی دانست. در پژوهش حاضر، پس از تبیین اثربخش نبودن عملکرد سیستم خط‌مشی‌گذاری عمومی ایران در زمینه فقرزدایی، علل این مسئله با تمرکز بر لایحه «فقرزدایی در ایران» منزله نمونه ای از عملکرد سیستم مذکور (به صورت مطالعه موردی) بررسی شده است. بدین صورت که ابتدا بر اساس فرضیه های سه گانه پژوهش، مهم­ترین علل احتمالی اثربخش نبودن عملکرد سیستم خط مشی­گذاری کشور در زمینه فقرزدایی، در قالب سه مولفه «کوتاهی و غفلت خط مشی­گذاران»، «ناکارآمدی سیستم خط مشی گذاری» و «پیچیدگی و گستردگی مسئله فقر» مطرح شده و پس از آن با مراجعه به خبرگان و کسب آرای آنان، صحت فرضیه‌های تحقیق بررسی شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که هر سه عامل فوق بر اثربخش نبودن عملکرد سیستم خط مشی گذاری در زمینه فقرزدایی موثر بوده اند، اما نقش و تاثیر مولفه «ناکارآمدی سیستم خط مشی گذاری» بیش از دو عامل دیگر است.

Investigating the causes of Iran’s policy making system performance inefficiency regarding poverty eradication (Case study: Poverty eradication bill in Islamic Republic of Iran)

‘Poverty’ as a complex and multilateral public problem is under the influence of government policies and performances regarding poverty eradication. Therefore, any change in the level of poverty in the society depends upon policy making system performance (P.M.S.P). In present research, after describing the ineffectiveness of P.M.S.P about poverty eradication, the causes of this problem have been investigated by taking case study method and focusing on the bill of “poverty eradication in Islamic Republic of Iran” (as a sle of P.M.S.P). So the main probable causes of bill’s aborting as the causes of ineffectiveness of P.M.S.P have been studied in the framework of research hypothesis. “The indifference and ignorance of policy makers”, “the inefficiency of public policy making system” and “extension and complexity of poverty problem” have been distinguished as the most important causes and have been assayed via gathering experts’ viewpoints. The results of research, by confirming the effect of triple factors, indicate that quot the inefficiency of public policy making systemquot is the main cause of that problem.