نقش میانجی رفتار شهروندی سازمانی در اثرگذاری عوامل نگرش شغلی بر رفتار تسهیم دانش

هدف از پژوهش حاضر، مطالعه نحوه اثرگذاری عوامل نگرش شغلی، هنجارهای ذهنی تسهیم دانش و کنترل های رفتاری درک‎شده در تسهیم دانش، بر رفتار تسهیم دانش با توجه به نقش میانجی رفتار شهروندی سازمانی است. به‎منظور دستیابی به این هدف، داده های پژوهش با توزیع پرسشنامه میان 384 نفر از کارکنان بیمارستان جمع آوری شد و تحلیل‎های مد نظر از طریق مدل‎یابی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج حاکی از آن است که از میان ابعاد نگرش شغلی، عجین‎شدن با شغل و تعهد سازمانی به‎طور مستقیم و رضایت شغلی به‎طور مستقیم و غیر مستقیم منجر به تسهیم دانش سازمانی می شوند. به‎علاوه، کنترل رفتاری به‎صورت غیر مستقیم و هنجار ذهنی به‎طور مستقیم و غیر مستقیم بر رفتار تسهیم دانش اثر می گذارند. بنابراین، رفتار شهروندی سازمانی فقط در رابطه عجین‎شدن با شغل ـ تسهیم دانش و تعهد سازمانی ـ تسهیم دانش نقش میانجی را ایفا نمی کند؛ یعنی، عجین‎شدن با شغل و تعهد سازمانی فقط به‎طور مستقیم به تسهیم دانش میان کارکنان منجر می شود. این یافته ها بر لزوم توجه به رفتار شهروندی سازمانی در تسهیم دانش سازمانی اشاره می کنند.