بررسی قابلیت تلنگرهای رفتاری در اصلاح سوگیری‌های خط‌مشی‌گذاران

هدف: این مقاله می‌کوشد این واقعیت را بپذیرد که خط‌مشی‌گذاران در معرض سوگیری‌های مختلفی قرار دارند و این سوگیری‌ها را تبیین کرده است و در کنار آن، به ارائه راه‏کارهایی پرداخته است که از مسیر تلنگرزدنی، خط‌مشی‌گذار را قادر می‌سازد تا این سوگیری‌ها را اصلاح و بر آن‌ها غلبه کند. در همین راستا، بعد از تعیین سوگیری‌ها، تلنگرهای اصلاح‌کننده، احصا شده‌اند. روش: در این پژوهش بر اساس یک روش ترکیبی، ابتدا ادبیات نظری بررسی و الگوهای ذهنی فهرست شد؛ سپس با استفاده از روش کیو و مطالعات تحلیل عاملی، نتایج استخراج شدند. در ادامه، داده‌ها در قالب جداول t مرتب شده و میانگین واریانس کل سوگیری‌ها و تلنگرها به‌دست آمد؛ سپس با استفاده از روش ماتریس هم‏بستگی و چرخش عوامل مبتنی بر فرایند واریماکس، عوامل مشخص شدند. یافته‌ها: مطالعات نظری پژوهش نشان داد که خط‌مشی‌گذاران هم، مانند دیگر آحاد جامعه، در معرض خطاهای شناختی و سوگیری قرار دارند. بر اساس مطالعات انجام‌شده، 14 سوگیری در حوزه تصمیمات خط‌مشی‌گذاران شناسایی و این سوگیری‌ها در قالب سه الگوی تعیین‌کننده در دسته جداگانه قرار گرفت. در ادامه، دو مجموعه تلنگر، در قالب تلنگرهای آگاهی‌بخش و الهام‌بخش مشخص شد. نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد از دیدگاه خبرگان، ابزارهای تلنگری می‌توانند جایگزین بخشی از تغییرات بنیادین در حوزه خط‌مشی‌گذاری و تصمیم‌سازی عمومی شوند. نتایج پژوهش نشان داد که در الگوی تلنگری الهام‌بخش، به خانه‌تکانی‌های اساسی، اصلاح قانون اساسی، رفرم‌های اداری و ایجاد فضای گفتمان و به‌وجودآوردن پیش‌‌فرض‌های جدید بیشتر اشاره شده است. در الگوی تلنگری آگاهی‌بخش، از 14 تلنگر ذکر شده، شبیه‌سازی و آینده‌پژوهی نتایج یک خط‌مشی، کلیشه‌های ذهنی، واقع‌ بینی و تغییر الگوی ذهنی برجسته شده است.

behavioral nudges and public policy; implications to overcome policy makers biases

objective: this paper examines the application of nudges as a behavioral tool and also welcomes behavioral nudges in overcoming policymaking biases. according to behavioral research, policymakers are subject to different biases that may lead to errors and misunderstandings in the process of decision-making. recognizing that policymakers are not immune from these biases, the paper explores the use of nudges as alternative regulatory tools for governments in influencing policymakers’ behavior. the question now is how and under which circumstances nudges operate and interact with those biases.to support the argument, the paper also investigates some examples of cognitive biases and behavioral nudges in iranian organizations. methods: in the first stage of the study, by using a mixed method, mental patterns were extracted. then, researchers conducted in-depth interviews including behavioral biases and nudges. in the second stage, by using the q methodology and factor analysis, the results were extracted. in the following, the data were arranged in the form of t tables. the average of the total variance of biases and nudges was extracted. due to the special nature of the subject, we made a combination of theoretical studies and field research findings. the researchers were influenced by the results of the interviews to present experts’ conceptual framework. based on the literature review and the interviews conducted, conceptual codes were extracted and categorized into 31 themes. results: the results showed that policymakers are subject to cognitive errors and cognitive biases. in the conducted studies, 14 biases were categorized and divided into three determining patterns. it was specified in the form of informative and inspiring nudges. also, we did the investigation for 16 elements referring to behavioral nudges of policymakers. by examining different cognitive biases, behavioral nudges can help design a better choice architecture for policymakers. conclusion: by examining different cognitive biases, the paper discussed policymakers’ mistakes when they are dealing with decisions about public problems. in this regard, nudging tools can help design a choice architecture to frame decisions in ways that could lead to more public welfare. the results showed for inspirational nudging, fundamental shake-ups, constitutional amendment, administrative reforms, and the creation of a space for discourse and the creation of new presuppositions are more critical. for the awareness nudging model, 14 nudges were categorized. in this regard simulation and future study of a policy, mental stereotypes analysis, realism, and change of mental patterns are highlighted. considering the findings, nudges can play a regulatory role in focusing on the effects and aspects of public events. the article concludes with some ideas for improving nudges and suggestions for future research.