شناسایی مولفه‌های سرمایه اجتماعی در مدیریت بحران اپیدمی کرونا

هدف: هدف از اجرای این پژوهش، شناسایی عناصر و مولفه‌های سرمایه اجتماعی در مدیریت بحران کرونا است.روش: پژوهش حاضر از دیدگاه پارادایم تفسیری، از نظر رویکرد استقرایی، از جنبه روش کیفی، از منظر زمان تک مقطعی و از لحاظ هدف تبیینی است. مشارکت‌کنندگان پژوهش، خبرگان حوزه علوم اجتماعی بودند که به روش نمونه‌گیری قضاوتی هدفمند انتخاب شدند. برای دستیابی به اشباع نظری با 11 نفر مصاحبه به عمل آمد. به‌منظور گردآوری داده‌ها، از مطالعه متون و مصاحبه نیمه‌ساختاریافته و برای کدگذاری داده‌ها، از تکنیک تحلیل‌تم استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، آگاهی‌بخشی، عوامل اقتصادی، زیرساخت‌‌‌‌های نرم و مسائل ساختاری دولت و زیرمجموعه‌های آن‌‌ها، در سرمایه اجتماعی موردنیاز برای مقابله با بحران کرونا و مدیریت این بحران نقش مهمی دارد.نتیجه‌گیری: نقش سرمایه اجتماعی در تهدیدهای در حال تحول پویا، همیشه منفی یا مثبت نیست، پس باید رفتار مردم تغییر کند. تمهیدهایی که دولت‌‌ها از لحاظ قانونی، زیرساختی، اقتصادی و سیاسی در نظر می‌گیرند، در کنار اعتماد مردم به این تصمیم‌ها و افزایش سطح آگاهی مردم، تاثیرهای مخرب این قبیل بحران‌ها را کاهش می‌دهد.

Identifying the Components of Social Capital in Managing the Covid-19 Pandemic Crisis

Objective: The purpose of this study is to identify the elements and components of social capital in managing the Covid19 pandemic crisis. Methods: The present study is crosssectional, inductive, qualitative, and explanatory research. Its 11 participants included social science experts who were selected through purposive judgment sampling. In order to collect data, semistructured texts and interviews were used and thematic analysis was used to code the gathered qualitative data.Results: The results showed that social trust, social participation, awareness, economic factors, soft infrastructure, and structural issues of the government, and its subdivisions have an important role in the social capital required to manage the Coronavirus crisis.Conclusion: The role of social capital in the dynamic evolving threats, according to the findings of the present study, is not always negative or positive; therefore, the behavior of the people must be changed. Also, the governments’ legal, infrastructural, economic, and political measures, along with the increase in public confidence and awareness in such decisions can reduce the destructive effects of the crises.