تاثیر توانمندسازی ساختاری بر فرسودگی شغلی در دانشگاه‌های دولتی ایران: نقش حلقوی رفتار شهروندی فردی و رفتار شهروندی سازمانی

هدف: در این پژوهش قصد بر این است تا تاثیر توانمندسازی ساختاری بر فرسودگی شغلی بررسی شده و نقش حلقوی رفتار شهروندی فردی و سازمانی که به‌عنوان میانجی در رابطه بین این دو متغیر ایفا می‌شود، آشکار شود.روش: این پژوهش توصیفی از جامعه آماری متشکل از اعضای هیئت علمی در سراسر ایران است. با توجه به حجم نمونه که برابر با 515 نفر است، در مجموع 580 پرسش‌نامه بین پاسخ‌گویانی که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای دومرحله‌ای تصادفی انتخاب شدند، توزیع و520 پرسش‌نامه جمع‌آوری شد. ابزار سنجش این پژوهش سه پرسش‌نامه استاندارد بود که روایی و پایایی آنها در آزمون‌های انجام‌شده تایید شد.یافته‌ها: نتایج مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان داد که توانمندسازی ساختاری بر فرسودگی شغلی تاثیر معناداری ندارد؛ اما، رفتار شهروندی فردی و رفتار شهروندی سازمانی به‌عنوان میانجی در رابطه بین توانمندسازی ساختاری و فرسودگی شغلی، تایید شد.نتیجه‌گیری: این پژوهش، علاوه بر برخی توانمندسازی‌های ساختاری در راستای توسعه تئوری، چند دستاورد کاربردی برای دانشگاه‌های دولتی ایران را نیز به همراه دارد. از جنبه کاربردی، شناختی از وضعیت متغیرهای پژوهش و روابط بین آنها ارائه کرده است که این شناخت می‌تواند مبنای برنامه‌ریزی مدیران دانشگاه‌های دولتی برای افزایش سطح توانمندسازی ساختاری اعضای هیئت علمی در این دانشگاه‌ها باشد. مبتنی بر یافته‌های این پژوهش، در این برنامه‌ریزی باید رفتار شهروندی فردی و سازمانی اعضای هیئت علمی و کاهش سطح اجرای مولفه‌های فرسودگی شغلی توسط مدیران مدنظر قرار گیرد.

The Impact of Structural Empowerment on Job Burnout in Iranian State Universities: The Ring Role of Individual Citizenship Behavior and Organizational Citizenship Behavior

Objective: For the Impact of Structural Empowerment on Job Burnout in Iranian State Universities: The Ring Role of Individual Citizenship Behavior and Organizational Citizenship Behavior, This study intends to study the effect of structural empowerment on Job burnout and reveal the cyclical role of individual and organizational citizenship behavior that acts as a mediator in the relationship between these two variables.Methods: This is a descriptive study of the statistical population consisting of faculty members throughout Iran. Thorough the previous study and according to the sample size of 515 people from Iranian people who work or have a job in a public university in Iran, a total of 580 questionnaires were distributed and 520 questionnaires were collected among the respondents who were selected by cluster sampling method of two random stocks. The research instruments were three standard questionnaires, the validity and reliability of which were confirmed in the tests.Results: The results of structural equation modeling showed that structural empowerment on job burnout is not significant. However, individual citizenship behavior and organizational citizenship behavior were confirmed as mediators in the relationship between structural empowerment and burnout.Conclusion: In addition to some structural empowerment for the development of The Impact of Structural Empowerment on Job Burnout in Iranian State Universities: The Ring Role of Individual Citizenship Behavior and Organizational Citizenship Behavior, this research has some practical achievements for Iranian public universities. From an applied point of view, this research provides an understanding of the status of research variables and the relationships between them; This recognition could be the basis for planning the managers of public universities to increase the level of structural empowerment of faculty members in Iranian public universities. Based on the results, the individual and organizational citizenship behavior of faculty members and reduction of the level of implementation of components of job burnout by managers should be considered.