طراحی الگوی مرحله‌ای مدیریت بحران با رویکرد ظرفیت‌سازی جوامع محلی با استفاده از روش فراترکیب

هدف: طی سال‌های اخیر، ظرفیت‌سازی جوامع محلی به‌عنوان یکی از رویکردهای استفاده‌شده در مدیریت بحران مطرح شده است. پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی مرحله‌ای مدیریت بحران با رویکرد ظرفیت‌سازی جوامع محلی با استفاده از روش فراترکیب انجام شده است. روش: در این پژوهش، از راهبرد تحلیل محتوای کیفی با رویکرد قیاسی در چارچوب پژوهشی اسنادی استفاده شده و برای اجرای تحلیل محتوای کیفی نیز با روش فراترکیب، تدوین چارچوب کدگذاری مناسب انجام شده است. یافته‌ها: در این پژوهش، عوامل موثر بر مدیریت بحران با رویکرد ظرفیت‌سازی جوامع محلی در چهار دسته «عوامل مرتبط با مرحله پیشگیری و کاهش اثرهای بحران»، «عوامل مرتبط با مرحله آمادگی در برابر بحران»، «عوامل مرتبط با مرحله مقابله با بحران» و «عوامل مرتبط با مرحله بازسازی و بازتوانی پس از بحران» جای داده شدند. هر یک از این مراحل از زیربخش‌هایی تشکیل شدند. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه تاکنون، در رابطه با الگوی پنج‌مرحله‌ای ارائه‌ شده در این پژوهش برای مدیریت بحران با تاکید بر ظرفیت‌سازی جوامع محلی در کشور، مدلی جامع و گام‌به‌گام ارائه نشده است، این پژوهش می‌تواند برای اجرای مدیریت بحران با رویکرد ظرفیت‌سازی جوامع محلی در کشور نقشه راه جامع و مناسبی باشد.

Designing a Phased Model of Crisis Management with the Empowerment Approach of Local Communities Using Meta-synthesis Approach

Objective: In recent years, an empowerment approach of local communities has emerged as one of the approaches used in crisis management. The present study aims to provide a Model of Crisis Management with an empowerment approach of local communities using a metasynthesis approach. Methods: This paper is conducted based on the archival research approach using Comparative method for identifying talent research approaches as a coding framework for the qualitative content analysis strategy using the metasynthesis approach. Results: In this study, the factors affecting crisis management with the capacity building approach of local communities in four categories: &factors related to the crisis prevention and mitigation phase&, &factors related to the crisis preparedness phase&, &factors related to the crisis response phase& and &Factors related to the postcrisis reconstruction and rehabilitation phase& were included. Also, each of these stages consisted of subsections. Conclusion: Regarding the fivestep model presented in this study, Given that a comprehensive and phased model for crisis management has not yet been developed with an emphasis on the empowerment of local communities in the country, this study can be considered a comprehensive and appropriate roadmap for crisis management with empowerment approach of local communities in the country.