رویکردهای استعدادپژوهی در خط‌مشی‌های نخبگانی کشور

هدف: خط‌مشی‌های کشور در امور نخبگان با هدف به‌کارگیری نخبگان در راستای حل مسائل کشور تدوین و به اجرا گذارده شده‌اند. قلمرو نظری متناسب با این خط‎مشی‌ها، مطالعات استعدادپژوهی است که در آنها ماهیت استعدادها و چگونگی بهره‌برداری از استعدادها بررسی می‌شوند. آگاهی از اینکه خط‎مشی‌های نخبگانی کشور با کدام رویکردهای استعدادپژوهی قرابت و تناسب بیشتری دارند، هدف اصلی این پژوهش بوده است.روش: در این پژوهش از راهبرد تحلیل محتوای کیفی با رویکرد قیاسی در چارچوب پژوهشی اسنادی استفاده شده است. همچنین، تدوین چارچوب کدگذاری مناسب برای اجرای تحلیل محتوای کیفی با روش فراترکیب انجام شده است.یافته‎ها: فراترکیب انجام شده، هفت رویکرد به استعدادپژوهی را نشان می‌دهد: «کلی فلسفی»، «تک‌عامله»، «چندعامله»، «شخص‌نگر»، «شاخص‌نگر»، «عام‌گرا» و «دامنه‌مبنا». با استفاده از چارچوب هفت مقوله‌ای فوق، تحلیل محتوای قیاسی و مطالعات پشتیبان خط‌مشی‌ها انجام شد و غلبه رویکردهای «عام‌گرا» و «شخص‌نگر» در آنها شناسایی شد.نتیجه‎گیری: یافته‌های این پژوهش بر غلبه «عام‌گرایی» و «شخص‌نگری» در خط‌مشی‌های نخبگانی کشور دلالت دارند. عام‌گرایی با تاریخ سیاسی و فرهنگ عمومی کشور سازگار است و در آن، فردِ مستعد در قلمرو می‌تواند به‌منزله فردی مستعد در همه قلمروهای دیگر تصور شود. هرچند، تبیین غلبه شخص‌نگری با نوعی پیچیدگی همراه است؛ زیرا برنامه‌های گوناگون شناسایی، پرورش، حمایت و نگهداری از استعدادهای برتر در کشور از رویکردهای به‌هنجارسازی، استانداردسازی و عینیت‌گرایی متاثرند. ملاک‌های عینی‎ای برای شناسایی استعدادهای برتر تعریف شده‌اند. این تعارض بین محتوای خط‌مشی‌ها و واقعیت جاری، مانند تعارض بین آرمان‌ها و چشم‌اندازها و وضع موجود است؛ تعارض بین «آنچه می‌خواهیم» و «آنچه هستیم»! افزون‌بر این، تعارض‌های درون‌متنی دیگری نیز در این خط‌مشی‌ها وجود دارند که برآمده از جمع بین رویکردهای متضاد در آنها هستند. این تعارض‌ها به‌دلیل نبود نظریه مبنای منسجم در تدوین خط‌مشی‌های نخبگانی پدید آمده‌اند.

Talent Research Approaches in I. R. Iran’s Talent Policies

Objective:Iran’s talentrelated policies have been formulated and implemented to solve the public problems of the country by taking advantage of the talents. In fact, these policies are associated with the theoretical domain of talent research studies that examines the nature of the talent and how to use those talents. Therefore, this paper sets out to identify the prevailing talent research approaches in I. R. Iran’s talent policies and to identify the nature of the relationship between these two issues.Methods: This paper is conducted based on the archival research approach using comparative method for identifying talent research approaches as a coding framework for the qualitative content analysis strategy using metasynthesis approach.Results: We have identified seven approaches in talent research studies: "philosophical", "single factorial", "multi factorial", "subjective", "objective", "generalistic" and "domainbased". Then, we analyzed the content of talent policies and related policy research studies accordingly. This paper reveals that the dominant approaches are the "generalistic" and the "subjective" approaches.Conclusion: Surprisingly, we found out that the lack of a comprehensive talent management theory in designing talent policies has led to a combination of opposing approaches.