تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی هوازی و مقاومتی بر اختلال قند ناشتا، اختلال تحمل به قند و هموگلوبین گلیکولیزه در بیماران پیش‌دیابتی

زمینه و هدف: سبک زندگی توام با کم تحرکی و شیوع سندروم های متابولیک به ویژه پیش دیابت، یکی از چالش های مهم سلامت در جهان بوده و اخیرا محققان توجه خاصی به استفاده از علوم ورزشی جهت یافتن روش های نوین پیشگیری و درمانی کرده اند. بر همین اساس هدف این مطالعه بررسی تاثیر تمرین ترکیبی بر اختلال قند ناشتا، اختلال تحمل گلوکز و هموگلوبین گلیکولیزه در بیماران پیش دیابتی بود. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده، در مجموع 30 بیمار پیش دیابتی به مدت 8 هفته در دو گروه 15 نفری (تمرین) تحت یک برنامه ی استاندارد تمرینات بدنی هوازی 40 تا 70 درصد vo2max و مقاومتی50 تا 70 درصد (1rm) و گروه 15 نفری (شاهد) قرار گرفتند. تغییرات در سطوح سرمی قند ناشتا، تحمل گلوکز دو ساعته و hba1c بین گروه ها مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: در انتهای این مطالعه سطوح سرمی قند ناشتا، تحمل به گلوکز دو ساعته و درصد hba1c در گروه تمرین به طور معنی داری بهبود یافتند. ولی گروه شاهد هیچکدام از شاخص های گلوکز مورد مطالعه کاهش معنی دار نشان ندادند.نتیجه گیری: در این مطالعه تمرین ترکیبی هوازی و مقاومتی بر اختلال قند ناشتا، اختلال تحمل به گلوکز و هموگلوبین گلیکولیزه بیماران پیش دیابتی اثر بخش بوده و به عنوان روش موثر توانسته بیماران پیش دیابتی را به هدف درمانی و وضعیت طبیعی fbs ، ogtt و hba1c نزدیک نماید و احتمالا از پیشرفت آن و ابتلا به عوارض متعدد دیابت نوع 2 پیشگیری کند. با این حال مطالعات بیشتر جهت نتیجه گیری قطعی توصیه می شود.

The Effect of Eight Weeks of Combined Aerobic and Resistance Exercise on Impaired Fasting Glucose (IFG), Impaired Glucose Tolerance (IGT) and HbA1c in PreDiabetic Patients

Background and Objective: Lifestyles comprising of physical inactivity coupled with the prevalence of metabolic syndrome and prediabetes are the major global public health challenges. Recently, sport sciences have garnered attention as to find new methods for the prevention and treatment of diabetes. Accordingly, the aim of this study is to evaluate the effect of combined exercise on impaired fasting glucose, impaired glucose tolerance and HbA1c in prediabetic patients.Materials and Methods: 30 men with prediabetes voluntarily took part in this study and were divided into two groups: prediabetes exercise and prediabetes control. The prediabetes exercise group participated in an aerobic (40 to 70 percent of VO2max) and resistance exercise (50 to 70 percent of 1RM) program for 8 weeks. The control group continued their daily activities and normal life. Changes in the serum levels of fasting glucose, twohour glucose tolerance and HbA1c were then compared between the groups.Results: At the end of the study, fasting glucose levels, twohour glucose tolerance and the percentage of HbA1c were significantly improved in the prediabetes exercise group. Fasting glucose levels, twohour glucose tolerance and the percentage of HbA1c did not decrease in the control group.Conclusion: Aerobic and resistance exercise are effective on impaired fasting glucose, impaired glucose tolerance and glycosylated hemoglobin A in prediabetes patients. This effective method could bringprediabetes patients closer to their therapeutic targets regarding FBS, OGTT and glycosylated hemoglobin A. & nbsp;In this study aerobic and resistance exercise possibly prevent the progression of prediabetes and multiple complications of type 2 diabetes. However, further studies are needed to draw firm conclusions.& nbsp;& nbsp;