کاندید واکسن بر پایه‌ی نانوژل کیتوسانی علیه باکتریehec

زمینه و هدف: اشریشیا کلی انتروهموراژیک (enterohemorrhagic escherichia coli) عامل بیماری اسهال و کولیت هموراژیک در انسان میباشد. اولین مرحله برای عفونت زایی، اتصال ehecاز طریق پروتئین اینتیمین به سلول های اپیتلیال رودهای میباشد که پروتئین اینتیمین نقش کلیدی را در این محله بازی میکند. ایمونوژن در برگیرندهی پروتئین اینتیمین می تواند اتصال ehecرا مهار و از اسهال جلوگیری کند. انکپسولاسیون آنتی ژن ها در حامله ای خاص از قبیل نانوژل های کیتوسانی، نه تنها آنها را در برابر عوامل محیطی محفاظت کرده بلکه غلظت های مناسب از آنتی ژن را در محیط فراهم کرده و فعالیت زیستی را افزایش میدهد. هدف از این تحقیق بررسی ایمنی زایی نانوژل های کیتوسانی بارگذاری شده با پروتئین علیه ehec بود.روش بررسی: پروتئین در e.coli بیان و تخلیص شد. نانوژلهای کیتوسانی از طریق میانکنش کیتوسان با تری پلی فسفات (tpp) به عنوان یک اتصال دهنده متقاطع تهیه شدند. نانوژل ها با اینتیمین بارگذاری و خصوصیات ساختاری آنها با sem و dls بررسی گردید. نانوژل ها و پروتئین های محلول به ترتیب از مسیر خوراکی و تزریقی به موش های balb/c انتقال یافتند. تیتر آنتی بادیها با روش الایزا تعیین شد. گروه های موش ایمن و غیر ایمن با باکتری e.coli o157:h7 مورد چالش شدند. یافته ها: ظرفیت بارگذاری نانوژل ها پس از 48 ساعت انکوباسیون، 100 درصد بود. متوسط اندازه ی نانوذرات 218 نانومتر بود. ایمن سازی موشها القای پاسخ آنتی بادی igg سرمی را القا کرد. نتیجه گیری: حفاظت بخشی موش های ایمن شده از مسیر خوراکی بهتر از مسیر تزریقی بود.