مقایسه‌ی تاثیر سه شیوه‌ی تمرینی پیلاتس، مقاومتی و ترکیبی (پیلاتس و مقاومتی) برکیفیت زندگی، قدرت عضلانی و میزان خستگی زنان مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس

زمینه و هدف: با توجه به افزایش ناتوانی جسمانی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس و کمبود اطلاعات در زمینه ی تمرینات ترکیبی، این مطالعه به منظور مقایسه ی تاثیرسه شیوه تمرین پیلاتس، مقاومتی وترکیبی (پیلاتس، مقاومتی) بر کیفیت زندگی، قدرت عضلانی و میزان خستگی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش بررسی: دراین تحقیق نیمه تجربی، 44زن عضوانجمن مولتیپل اسکلروزیس شهر رشت درسال 1394 به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در چهارگروه آزمون و شاهد (11=n) قرار گرفتند. گروه های آزمون دریک برنامه ی 8 هفته ای نظارت شده شرکت کردند. کیفیت زندگی و خستگی به ترتیب با پرسشنامه ی 54 سوالی کیفیت زندگی و مقیاس اصلاح شده ی خستگی درشرایط پایه و پایان هفته ی 4 و 8 و قدرت عضلانی درشرایط پایه و پایان هفته 8 با دینامومتر ارزیابی شدند. اطلاعات با استفاده از تحلیل کوواریانس و ازمون تعقیبی lsd مورد تحلیل قرارگرفتند. یافته ها: تفاوت آماری معنی داری در تغییر نمرات کیفیت زندگی بین پیش آزمون، 4و 8 هفته پس از مداخله ی تمرینی در 4 گروه مورد مطالعه به دست آمد (05/0>p ). بیشترین مقدار افزایش کیفیت زندگی مربوط به گروه تمرینی پیلاتس بود (05/0>p ). تفاوت آماری معنی داری بین میانگین قدرت دست برتر و غیر برتر در پس آزمون در بین 4 گروه پس از 8 هفته وجود داشت (05/0>p ). تغییرات قدرت دست غیربرتر در پس آزمون تفاوت آماری معنی داری را نشان داد (05/0>p ) و آزمون lsd نیز نشان داد که بین گروه کنترل وتمرین ترکیبی تفاوت آماری معنی داری وجود داشته است (021/0=p). نمرات پرسشنامه خستگی بعد از 4 و 8 هفته در 4 گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت (05/0