اثر هشت هفته تمرین همزمان هوازی- مقاومتی بر توان هوازی و ظرفیت عملکردی زنان جوان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

زمینه و هدف: با توجه به افزایش ناتوانی جسمانی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ms) و کمبود اطلاعات در زمینه ی تاثیر تمرینات همزمان با رویکرد کمک درمانی، پژوهش حاضر جهت بررسی تاثیر هشت هفته تمرین همزمان هوازیمقاومتی بر توان هوازی و ظرفیت عملکردی زنان جوان مبتلا به ms طراحی گردید. روش بررسی: 47 بیمار زن مبتلا به ام اس به طور تصادفی در دو گروه تجربی 27 نفر با میانگین سنی (07/3plusmn 74/28 سال) و bmi(32/4plusmn 9/31 کیلوگرم/متر مربع) و معیار ناتوانی (41) و کنترل 20 نفر با میانگین سنی (11/4plusmn 20/28 سال) bmi (57/4plusmn 43/30 کیلوگرم/متر مربع) و معیار ناتوانی (41) تقسیم شدند. دو گروه به صورت پیش آزمون و پس آزمون در قالب آزمون های سرعت راه رفتن 10 و 500 متر، تعادل، خستگی و توان هوازی ارزیابی شدند. گروه تجربی علاوه بر مصرف داروهای تجویزی، در برنامه هشت هفته ای تمرین همزمان (3 جلسه در هفته و هر جلسه 10 دقیقه گرم کردن، 15 دقیقه تمرینات هوازی با 7560 درصد ضربان قلب بیشینه، 25 دقیقه تمرینات با وزنه بر اساس10 تکرار بیشینه و 5 دقیقه سرد کردن) شرکت نمودند. برای تحلیل استنباطی متغیرهای تحقیق از آزمون t همبسته و مستقل استفاده گردید. یافته ها: نتایج حاکی از تغییرات معنی دار در کاهش خستگی، بهبود تعادل و سرعت راه رفتن در مسافت های 10 و 500 متر گروه تجربی بود (05/0p lt )؛ ولی در توان هوازی این گروه تفاوت معنی داری ملاحظه نشد.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد تمرینات همزمان سبب بهبود سرعت راه رفتن، بهبود تعادل و کاهش خستگی در زنان مبتلا به ms می شود. لذا، انجام این تمرینات برای بهبود وضعیت عملکردی و حرکتی این بیماران مناسب به نظر می رسد.