بررسی ژن‌های اگزاسیلیناز در ایزوله‌های بالینی اسینتوباکتربامانی مقاوم به کرباپنم در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس درسال 1393

زمینه و هدف: اسینتوباکتر بامانی عامل مهم عفونت های بیمارستانی است. مشکل پیش روی درمان در این باکتری، گزارشات روز افزون از مقاومت به طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها، از جمله کرباپنم ها است، یکی از عوامل اصلی مقاومت به کرباپنم ها،اگزاسیلینازهای متعلق به گروهd بتالاکتامازها (oxatype) هستند. هدف از این مطالعه تشخیص مولکولی اسینتوباکتر بامانی، سنجش مقاومت به کرباپنم ها شامل ایمی پنم و مروپنم و بررسی حضور ژن های مقاومت به کرباپنم ها در میان این ایزوله ها می باشد. روش بررسی: ایزوله های بالینی اسینتوباکتر با استفاده ازروش های بیوشیمیایی تا حد جنس، و با تکنیک pcr با شناسایی ژن oxa51 bla گونه اسینتوباکتربامانی شناسایی شدند. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی برای ایمی پنم و مروپنم به روش دیسک دیفیوژن انجام شد. به منظور شناسایی ژن های مقاومت به کرباپنم ها (اگزاسیلینازها) روش multiplex pcrانجام شد. یافته ها: از 76 اسینتوباکتر، 72 ایزوله (7/94 درصد) که دارای ژن oxa51 bla بودند، به عنوان اسینتوباکتر بامانی شناسایی شدند. میزان مقاومتاین ایزوله ها به آنتی بیوتیک های ایمی پنم و مروپنم به ترتیب 61 (7/84 درصد) و70 (2/97 درصد) بود. تعداد 63 (5/87 درصد) از ایزوله ها حامل ژن bla oxa23 و تعداد 7 (7/9 درصد) از ایزوله حامل ژن bla oxa24 بودند و ژن های bla oxa58 و bla oxa143در هیچ یک از ایزوله ها یافت نشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که استفاده بی رویه از کرباپنم ها در درمان، فشار انتخابی برای ایجاد ایزوله های مقاوم را به وجود آورده است. تحقیق حاضر نشان داد که حضور ژن blaoxa23 به طور واضحی با رخداد مقاومت به کرباپنم ها همراه است، لذا ارزیابی ژن های مقاومت برای پیشگیری از انتشار این ژن ها در بین سویه ها امری ضروری می نماید.

Evaluation of Oxacillinase Genes among Carbapenem Resistant Acinetobacter baumannii in Shahid Mohammadi Hospital of Bandar abbas, Iran in 2014-2015

Background and Objective: Acinetobacter baumannii is considered as an important agent in nosocomial infections. The problem facing the tratment of these bacteria is increasing resistance to antimicrobial agents such as carbapenems. The main mechanism of resistance to carbapenems in these bacteria is the presence of oxacillinases genes, which belong to class D betalactamases. The aim of this study was molecular diagnosis of Acinetobacter baumannii and antimicrobial resistance pattern of these bacteria to antibiotics including imipenem and meropenem. Materials and Methods: Genus and species of clinical isolates of Acinetobacter were identified via biochemical tests and PCR method respectively. Their susceptibily to imipenem and meropenem were determined by disk diffusion method. In order to identify carbapenem resistant genes (oxacillinases), multiplex PCR was used.Results: 76 of 72 (94.7%) Acinetobacter species, possessed bla oxa51like gene and were identified as A.baumannii. Sixty one (84.7%) of isolates were resistant to imipenem and 70(97.2% ) were resistant to meropenem. Out of 76 isolates, 63 (87.5%) had an acquired bla oxa23like carbapenemase, 7 (9.7%%) possessed bla oxa24like carbapenemase. None of the isolats contained either bla oxa58 or bla oxa143 carbapenemase.Conclusions: It appears that cabapenem overutilization causes a selective pressure resulting in the emergence of antibiotic resistant isolates. This study indicated that, the presence of bla oxa23 genes was significantly associated with the occurrence of resistance to carbapenems. So, investigation of antibiotic resistance genes in A. baumannii is necessary to control further dissemination of these resistance genes.