اثر محافظت عصبی اسید اوریک در پیشگیری از آپوپتوز نورون‌های گانگلیون ریشه پشتی اعصاب نخاعی

زمینه و هدف: اثر حفاظت عصبی اسید اوریک به‌عنوان یک آنتی اکسیدان طبیعی بدن در بسیاری از بیماری‌های نورودژنراتیو مطرح شده است ولی تاکنون اثر آنتی‌آپوپتوتیک آن بر سلول‌های گانگلیون ریشه پشتی عصب نخاعی بررسی نشده است. از آن جا که در روند بهبودی ناشی از هر استراتژی درمانی حفاظت عصبی نورون‌های حسی نقش اساسی دارند، لذا در مطالعه‌ی حاضر اثر ضد آپوپتوزی اسید اوریک بر گانگلیون‌های ریشه پشتی عصب نخاعی مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: در این مطالعه 10 نوزاد 2 روزه موش صحرایی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در هر دو گروه، آکسوتومی عصب سیاتیک سمت راست انجام شد و در گروه آزمایش بلافاصله 10 میلی‌گرم در کیلوگرم اسید اوریک و در گروه کنترل هم حجم آن نرمال سالین به شکل داخل صفاقی تزریق گردید. در روز پنجم پس از آکسوتومی، گانگلیون‌های ریشه پشتی l5 هر دو نیمه‌ی نخاع در هر دو گروه برای شمارش سلولی مورفومتریک و تکنیک tunel آماده گردیدند.یافته‌ها: در گروه کنترل در نیمه‌ی آکسوتومی در مقایسه با نیمه‌ی سالم، 41/37 درصد از نورون‌های حسی گانگلیون ریشه پشتی عصب نخاعی کاهش پیدا کردند که نشانگر کارایی مدل آکسوتومی در القای مرگ سلولی نورون‌های حسی می‌باشد؛ یافته‌های تکنیک tunel موید آپوپتوتیک بودن نوع مرگ سلولی نورون‌ها بود. مقایسه گروه کنترل و گروه آزمایش نشان داد تزریق داخل صفاقی اسید اوریک نتوانست از آپوپتوز نورون‌های حسی گانگلیون ریشه پشتی عصب نخاعی جلوگیری نماید.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که اسید اوریک فاقد اثر نوروپروتکتیو بر روی نورون‌های حسی آکسوتومی شده گانگلیون ریشه پشتی عصب نخاعی می‌باشد.واژگان کلیدی: اسید اوریک، گانگلیون ریشه پشتی، آکسوتومی، آپوپتوز، حفاظت عصبی