مطالعه اثرات محافظتی کاپتوپریل و والزارتان بر عملکرد حافظه و بیان ژن فاکتور BDNF مغز در مدل تجربی آلزایمر در موش صحرایی

زمینه و هدف: مهارکننده‌های at1 و ace، به‌عنوان کاهنده فشار خون، سبب بهبود حافظه در افراد سالمند با پرفشاری شریانی و مستعد بیماری آلزایمر می‌شوند. بنابراین، مطالعه‌ی حاضر در نظر داشت اثرات مصرف خوراکی داروی کاپتوپریل و والزارتان بر عملکرد حافظه و بیان ژن bdnf مغز در مدل آزمایشگاهی آلزایمر در موش صحرایی را مورد ارزیابی قرار دهد.روش بررسی: 40 سر موش نر نژاد ویستار به 5 گروه تقسیم شدند: کنترل، وهیکل، آلزایمر، گروه‌های درمانی کاپتوپریل و والزارتان. بیماری آلزایمر در گروه‌های آلزایمر و درمان با تزریق استرپتوزوتوسین (3 میلی‌گرم در کیلو‌گرم) به‌صورت دوطرفه و داخل بطنی مغز در روزهای اول و سوم انجام شد. گروه‌های درمان، کاپتوپریل (50 میلی‌گرم در کیلو‌گرم) و والزارتان (30 میلی‌گرم در کیلو‌گرم) به‌صورت دهانی دریافت نمودند. در پایان عملکرد حافظه با روش t-maze و بیان ژن bdnf با روش rt-pcr ارزیابی شد. نهایتا، آسیب‌های هیستوپاتولوژیکی با روش رنگ‌آمیزی h&e و تولوییدین بلو بررسی گردید.نتایج: زمان تاخیر و تعداد خطاها برای یافتن غذا به‌ترتیب برای گروه کنترل 5/15±4/37 ثانیه و 2/1±8/11 بود که القا آلزایمر به‌طور معنی‌داری آن‌ها را افزایش داد (9/57±2/216ثانیه و 9/2±2/16). آسیب‌های هیستوپاتولوژیکی (نورون‌های نکروز شده و واکیولیزاسیون بافتی) به‌ همراه کاهش ژن bdnf بطور واضحی در حیوانات گروه آلزایمر مشاهده شد. کاپتوپریل و والزارتان در گروه‌های درمان سبب کاهش زمان تاخیر(46 و 86 درصد) و تعداد خطاها (31 و 43 درصد) همراه بهبود آسیب‌های هیستوپاتولوژیکی و افزایش mrna ژن bdnf گردید.نتیجه‌گیری: یافته‌های ما نشان می‌دهند مهار سیستم رنین-آنژیوتانسین مرکزی عملکرد حافظه و آسیب نورونی در بیماری آلزایمر را بهبود می‌بخشد. به نظر می‌رسد فعال شدن این سیستم بیان ژن bdnf را مهار می‌کند.واژگان کلیدی: سیستم رنین-آنژیوتانسین، کاپتوپریل، والزارتان، bdnf، بیماری آلزایمر