تاثیر دوازده هفته تمرین هوازی تناوبی بر غلظت‌های سرمی کمرین، واسپین و شاخص مقاومت به انسولین دانشجویان دارای اضافه وزن

زمینه و هدف: کمرین و واسپین، از آدیپو‌کاین‌های مترشحه از بافت چربی بوده که با التهاب و مقاومت انسولینی مرتبط می‌باشند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر دوازده هفته تمرین تناوبی هوازی بر کمرین، واسپین و شاخص مقاومت به انسولین دانشجویان دارای اضافه وزن بود.روش بررسی: تعداد 24 نفر از دانشجویان پسر دارای اضافه وزن به‌صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت و به‌صورت تصادفی در دو گروه 12 نفره‌ی تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 12 هفته (هر هفته 3 جلسه، هر جلسه 40 دقیقه) در تمرینات شرکت و گروه کنترل، برنامه‌ی معمول زندگی روزانه خود را داشتند. قبل و بعد از این دوره، از همه داوطلبان جهت اندازه‌گیری متغیرهای کمرین، واسپین و شاخص مقاومت به انسولین نمونه‌ی خونی گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار استنباطی t وابسته و مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.یافته‌ها: در گروه تجربی به‌دنبال 12 هفته تمرین تناوبی هوازی، کاهش معناداری در غلظت کمرین (t= 5/02 , p=0/001)، و شاخص مقاومت به انسولین (t=3/73 , p=0/003) مشاهده شد، در حالی‌که تغییر معناداری در غلظت سرمی واسپین مشاهده نشد (t=2/04 , p=0/06). همچنین شاخص مقاومت به انسولین با هر دو متغیر کمرین (p=0/007) و واسپین (p=0/04) رابطه‌ی معناداری داشت.نتیجه گیری: به نظر می‌رسد برنامه‌ی تمرین هوازی تناوبی با تاثیر بر کمرین و مقاومت انسولین، می تواند در کاهش پاسخ های التهابی ناشی از چاقی و اضافه وزن نقش مهمی ایفا کند.واژگان کلیدی: کمرین، واسپین، شاخص مقاومت به انسولین، چاقی، تمرینات ورزشی