اثر 6 هفته تمرینات استقامتی بر TNF-? سرمی و حجم تومور موش?های حامل تومور پستان

زمینه و هدف: سرطان پستان یکی از بیماری?های ژنتیکی و التهابی مزمن است که روند رو به رشدی در میان زنان ایران دارد. محققان نشان داده?اند ورزش منظم اثر پیشگیرانه و کمک درمانی در بازداری از رشد تومور دارد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات تمرینات استقامتی بر سطوح سرمی tnf-? موش?های حامل سرطان پستان می?باشد.روش بررسی: برای این منظور 40 موش بالب سی ماده خریداری شد و پس از آشناسازی ابتدا 20 موش به مدت 8 هفته تمرین استقامتی تداومی با شدت متوسط را انجام دادند و سپس سلول?های سرطانی به همه موش?ها تزریق گردید. پس از آن یک گروه از موش?های تمرین نکرده (10 سر) و یک گروه از موش?های تمرین کرده (10 سر) به?مدت 6 هفته، 5 روز در هفته تمرینات استقامتی با شدت متوسط را انجام دادند. با این تفسیر این پژوهش دارای چهار گروه ورزش تومور ورزش (ete)، ورزش تومور استراحت (etr)، استراحت تومور ورزش (rte) و استراحت تومور استراحت (rtr)? ??بود. حجم تومور به?صورت هفتگی با کولیس دیجیتالی سنجیده شد. در پایان موش?ها قربانی شدند و نمونه?های خونی از موش?ها گرفته و سرم آن جدا شد. سطوح سرمی tnf-? به روش الایزا اندازه?گیری شد. یافته?ها: اختلاف معناداری بین سطوح سرمی tnf-? در دو گروهی که پس از القای تومور ورزش می?کردند (ete, rte) با دو گروهی که پس از القای تومور فعالیت نمی?کردند (etr,rtr) وجود داشت و این نتایج با میزان رشد تومور در آن گروه?ها مطابقت داشت. همبستگی قوی بین سطوح سرمی tnf-? و میزان رشد تومور وجود داشت.نتیجه?گیری: ورزش منظم استقامتی باعث کاهش سطوح tnf-? سرمی و نسبت رشد حجم تومور می?گردد. فعالیت منظم استقامتی موجب کاهش مارکرهای التهابی می?شود، لذا فعالیت بدنی منظم به عنوان روش کمک درمانی اثرات مفیدی در درمان سرطان پستان وابسته به استروژن دارد. واژگان کلیدی: سرطان پستان، تمرین استقامتی، فاکتور نکروز تومور آلفا، حجم تومور.