اثرات عصاره ی آبی الکلی گیاهان بیلهر زنیان و سنبله کرک دار بر تکثیر الیگودندروسیت های مغز موش صحرایی

زمینه و هدف: گیاهان بیلهر، زنیان و سنبله‌ی کرک?دار در طب سنتی ایران به‌ویژه در کهگلویه و بویراحمد استفاده می?شوند. هدف این مطالعه بررسی اثرات این گیاهان بر تکثیر سلول?های الیگودندروسیت مغز موش صحرایی است.روش بررسی: با استفاده از اتانول 50 درصد از گیاهان مذکور عصاره‌ی آبی الکلی خیسانده تهیه شد. سلول‌های رده‌ی الیگودندروسیت مغز (oln-93) برای 24 ساعت با غلظت‌های مختلف این عصاره‌ها تیمار شدند. سپس درصد سلول‌های زنده با روش احیای نمک تترازولیوم ارزیابی شد. یافته‌ها: عصاره‌ی بیلهر در غلظت‌های 50، 100، 200 و 400 میکروگرم در میلی لیتر درصد سلول‌های زنده را از 4±100 (سلول‌های شاهد) به‌ترتیب به 4±84، 6±58 (001/0p < )، 5/0±6 (001/0p < ) و 5/0±4 درصد (001/0p < ) کاهش داد. عصاره‌ی سنبله کرک‌دار نیز در غلظت‌های 50، 100، 200 و 400 میکروگرم در میلی?لیتر باعث کاهش سلول‌های زنده به?ترتیب از 4±100 به 6±81، 3±64 (01/0p < )،4±61 (01/0p < ) و 2±55 درصد (001/0p < ) شد. همچنین عصاره زنیان در غلظت‌های بیشتر از 50 میکروگرم در میلی?لیتر درصد سلول‌های زنده را به طور معنی?داری کاهش داد.نتیجه گیری: عصاره‌ی بیلهر، زنیان و سنبله‌ی کرک‌دار تکثیر سلول‌های الیگودندروسیت مغز موش صحرایی را کاهش می‌دهند. واژگان کلیدی: بیلهر، زنیان، سنبله کرک دار، الیگودندروسیت، موش صحرایی