تاثیر توام بربرین هیدروکلراید و ویتامین E بر اختلالات یادگیری و حافظه در موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

زمینه و هدف: تحقیقات اخیر نشان داده، بیماری دیابت منجر به بروز اختلالات شناختی، یادگیری و حافظه‌ای می‌شود. بربرین آلکالوییدی ایزوکویینولین و ویتامین e آنتی‌اکسیدانی محلول در چربی است که آثار ضددیابتی و آنتی‌اکسیدانی دارند. لذا در این مطالعه تاثیر توام بربرین هیدروکلراید و ویتامین e بر اختلالات شناختی ناشی از دیابت ارزیابی شد.روش بررسی: در این مطالعه 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به‌طور تصادفی انتخاب و به شش گروه کنترل، کنترل تیمارشده با ویتامینe (mg/kg30)، دیابتی و دیابتی تیمارشده با بربرین هیدروکلراید (mg/kg100) و دیابتی تیمارشده با ویتامین e (mg/kg30) و دیابتی تیمارشده با هر دو ویتامین e ( mg/kg30) و بربرین هیدروکلراید (mg/kg100)، تقسیم شدند. ابتدا دیابت با تزریق درون?صفاقی استرپتوزوتوسین با دز (mg/kg55) به‌صورت درون صفاقی القا گردید. یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین، تیمار با بربرین?هیدروکلراید و ویتامین e به‌مدت شش هفته به‌صورت خوراکی انجام گردید. قند خون در هفته‌های 1، 3، 5 و 7 با خون‌گیری از سیاهرگ دمی سنجش و در پایان گروه‌ها با آزمون‌های رفتاری شناخت فضایی و شناخت اشیا ارزیابی شدند. یافته ها: در گروه دیابتی درمان شده با ویتامین e و بربرین هیدروکلراید بهبودی معنی داری، در انجام آزمون های رفتاری، در مقایسه با گروه دیابتی کنترل، دیابتی درمان شده با ویتامین e و گروه دیابتی تحت درمان با بربرین هیدروکلراید مشاهده گردید. همچنین نمرات آزمون شناختی نیز به طور مشابهی در این گروه افزایش یافت.نتیجه گیری: تجویز توام بربرین هیدروکلراید و ویتامین e به‌مدت شش هفته سبب بهبود اختلالات شناختی در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین می‌شود. واژگان کلیدی: دیابت ملیتوس، بربرین هیدروکلراید، ویتامین.e، شناخت فضایی، شناخت اشیا