یافته‌های آسیب شناسی و بالینی در بیماران مبتلا به پولیپوز سینونازال با وبدون انحراف تیغه‌ی بینی

زمینه و هدف: پولیپوز سینونازال، بیماری مزمن مخاط بینی و سینوس های پارانازال است که ثانویه به التهاب مزمن ایجاد می‌شود. انحراف تیغه‌ی بینی، اختلال شایع آناتومیکی است که می‌تواند در ایجاد التهاب مزمن سینوس‌ها و پولیپوز بینی نقش داشته باشد. در این مطالعه به بررسی ارتباط این اختلال با یافته‌های آسیب شناسی، بالینی و بیماری‌های زمینه‌ای در بیماران مبتلا به پولیپوز سینونازال پرداخته شد. روش بررسی: این مطالعه از نوع بررسی بیماران (case series) می‌باشد. 122 بیمار مبتلا به پولیپوز سینونازال مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به 2 گروه بدون انحراف تیغه‌ی بینی و دارای انحراف تیغه‌ی بینی تقسیم شدند و پرونده‌های پزشکی آنان به دقت مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌های بافتی بیماران نیز مورد بررسی‌های دقیق آسیب شناسی قرار گرفتند.یافته‌ها: 74 نفر (6/60 درصد) بدون انحراف تیغه‌ی بینی و 48 نفر (3/39 درصد) دارای انحراف تیغه‌ی بینی بودند. در این 2 گروه، تراکم سلول‌های التهابی، شدت ادم، فیبروز و وضعیت اپیتلیوم تنفسی تفاوتی با یکدیگر نداشت. بروز خرخر شبانه با وجود انحراف تیغه‌ی بینی ارتباط معنی‌داری داشت (03/0p=)، ولی بروز سایر علایم بالینی ارتباط معنی‌داری را نشان نداد. یافته‌های رادیولوژیک دو گروه ارتباط معناداری را با وجود یا عدم وجود انحراف تیغه‌ی بینی نشان ندادند. نسبت افراد حساس به آسپیرین در گروه بدون انحراف بینی، بیشتر بود (02/0=p) و ابتلا به آسم ریوی و آلرژی با وجود یا عدم وجود انحراف تیغه‌ی بینی رابطه‌ی معنا‌داری را نشان نداد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، انحراف تیغه‌ی میانی بینی، یافته‌های آسیب شناسی مبتلایان به پولیپوز سینونازال را تغییر نداد، با مناطق درگیر پولیپوز ارتباطی نداشت و باعث بروز اختلال در تنفس شبانگاهی شد. به نظر می‌رسد این اختلال آناتومیکی بتواند احتمال ابتلا به پولیپوز سینونازال را افزایش دهد اما نقش تعیین کننده‌ای در نحوه‌ی وقوع فرآیندهای التهابی و علایم بالینی ندارد. واژگان کلیدی: پولیپوز سینونازال، انحراف تیغه‌ی بینی، التهاب، علایم بالینی، بیماری‌های زمینه‌ای