بررسی اثر گیرنده های دوپامینی D1 هیپوکامپ پشتی بر روی اثر بهبود بخش نیکوتین روی فراموشی القا شده با اتانول

زمینه و هدف: اتانول و نیکوتین رهایش دوپامین در نواحی مختلف مغز نظیر هسته‌ی آکومبنس و هیپوکامپ را افزایش می‌دهند. گیرنده‌های دوپامینی d1 در هیپوکامپ پشتی که یکی از نواحی کلیدی مغز در میانجگری برخی از اثرات رفتاری اتانول و نیکوتین یافت شده است. در این مطالعه، تاثیر گیرنده‌های دوپامینیd1 هیپوکامپ پشتی بر روی اثر نیکوتین بر روی فراموشی القا شده با اتانول بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه‌ی تجربی از 192 سر موش کوچک آزمایشگاهی نر نژاد nmri استفاده شد. نمونه‌ها پس از بیهوشی در دستگاه استریوتاکسی قرار گرفتند و کانول گذاری دوطرفه در ناحیه‌ی ca1 هیپوکامپ پشتی انجام شد. بعد از طی دوره‌ی بهبودی هفت روزه، آزمون رفتاری با استفاده از دستگاه یادگیری احترازی غیر فعال آغاز شد. در این مطالعه اتانول، نیکوتین و sch23390 (آنتاگونیست گیرنده‌ی دوپامینی (d1 استفاده شد. یافته‌ها: تزریق پیش از آموزش یا قبل از آزمون اتانول باعث القای فراموشی شد (0001/0 > p). فراموشی القا شده با اتانول قبل از آموزش با به‌کار بردن همان دوزهای اتانول قبل از آزمون اصلاح گردد (0001/0 > p). تزریق قبل از آزمون نیکوتین توانست فراموشی القا شده با اتانول قبل از آموزش را برگرداند (0001/0 > p). تزریق قبل از آزمون sch23390 به داخل ca1 خود باعث تخریب حافظه گردید و از بازگشت حافظه‌ی تخریب شده با اتانول توسط نیکوتین جلوگیری کرد (0001/0 > p). نتیجه‌گیری: این یافته‌ها پیشنهاد می‌کنند که گیرنده‌های دوپامینیd1 هیپوکامپ پشتی نقش مهمی در اثرات بهبود بخش نیکوتین بر روی فراموشی القا شده با اتانول دارند.واژگان کلیدی: اتانول، نیکوتین، هیپوکامپ پشتی، گیرنده‌ی دوپامینی d1، یادگیری وابسته به وضعیت