کاربرد مدل BASNEF در ارزیابی فعالیت فیزیکی منظم دختران دبیرستانی شهر همدان

زمینه و هدف: فعالیت بدنی قسمت مهمی از سبک زندگی سالم است که عامل مهمی برای سلامتی در همه سنین محسوب می‌گردد. هدف این مطالعه تعیین عوامل موثر بر فعالیت جسمانی منظم در دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر همدان با استفاده از مدلبزنف بود. روش بررسی: در این پژوهش مقطعی 622 دانش آموز دختر به روش نمونه‌گیری خوشه ای تصادفی از شش دبیرستان داوطلبانه وارد مطالعه شدند .ابزار جمع آوری داده‌ها شامل پرسشنامه دموگرافیک، فعالیت بدنی بین المللی و سازه‌های مدل بزنف بود که به روش خودگزارشی تکمیل گردید. روایی و پایایی پرسشنامه با استفاده از پانل متخصصین و آلفا کرونباخ تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های کای دو،آنالیز واریانس، تی مستقل و ضریب همبستگی انجام شد. یافته ها: 2/46 درصد دانش آموزان فعالیت بدنی سبک، 28 درصد فعالیت بدنی متوسط و 8/25 درصد فعالیت بدنی شدید داشتند. بین متغیرهای، پایه تحصیلی، تحصیلات مادر، سابقه‌ی فعالیت جسمانی با فعالیت بدنی دانش آموزان رابطه وجود داشت (05/0p < ). نگرش نسبت به رفتار، قصد رفتاری و عوامل قادر ساز با فعالیت بدنی رابطه داشتند (01/0p=). هنجارهای انتزاعی از طریق قصد رفتاری بر فعالیت فیزیکی موثر بودند (0001/0p < ). نتیجه‌گیری: میزان پایین فعالیت بدنی دانش آموزان دختر در همدان ضرورت طراحی و اجرای مداخلات مبتنی بر مدل‌ها و تیوری‌های تغییر رفتار را برای ارتقا و حفظ فعالیت بدنی منظم مطرح می نماید. واژگان کلید‌ی: فعالیت فیزیکی، بزنف، نوجوانان، قصد، رفتار