>
Fa   |   Ar   |   En
   اثر عصاره‌ی آبی الکلی برگ کرفس بر سطح سرمی هورمون‌های LH، FSH و تستوسترون در موش صحرایی نر  
   
نویسنده قاسمی برون مریم ,غفوریان بروجردنیا مهری ,آهنگرپور اکرم ,کوتی وسام ,حسن‌زاده نوحی زهرا ,نوری احمد آبادی مصیب
منبع journal of advances in medical and biomedical research - 1393 - دوره : 22 - شماره : 93 - صفحه:49 -57
چکیده    زمینه و هدف: گیاه کرفس متعلق به خانواده چتریان دارای مصارف غذایی و دارویی فراوان می‌باشد. حضور ترکیبات فیتواستروژنی در این گیاه گزارش شده است. این ترکیبات می‌توانند بر محور هیپوفیز گناد تاثیر بگذارند. هدف مطالعه‌ی حاضر بررسی اثر عصاره‌ی هیدروالکلی برگ کرفس بر غلظت سرمی هورمون‌های تستوسترون، lh و fsh در موش‌های صحرایی نر بود.روش بررسی: در این مطالعه ی آزمایشگاهی 32 سر موش‌ صحرایی نر نژاد ویستار به چهار گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل هیچ دارویی دریافت نکرد. گروه شاهد آب مقطر و گروه‌های تجربی دوزهای 200 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره‌ی هیدروالکلی برگ کرفس به مدت 20 روز متوالی به صورت دهانی دریافت کردند. پس از اتمام دوره‌ی تیمار موش‌ها بی‌هوش شده، خون گیری از قلب انجام گرفت و سطح سرمی هورمون‌های تستوسترون،lh و fsh با استفاده از روش آنزیمی مورد سنجش قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری anova تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: غلظت lh در گروه دریافت کننده‌ی دوز 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره‌ی کرفس (miu/dl 02/0 ±39/0)، نسبت به گروه کنترل(miu/dl 01/0±67/0) و شاهد (miu/dl 02/0±73/0) کاهش معنی‌داری را نشان داد (05/0p < ). غلظت هورمون‌های fsh و تستوسترون در گروه‌های تجربی، اختلاف معنی‌داری با گروه کنترل نشان نداد (05/0 p > ).نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد عصاره‌ی گیاه کرفس در دوز 200 میلی‌گرم بر کیلو‌گرم، میزان lh را کاهش داده است، اما در دوز بالا اثر قابل ملاحظه‌ای بر غلظت سرمی هورمون‌ها نداشته است که احتمالا به دلیل وجود فلاونوییدها و خواص آنتی اکسیدانی گیاه کرفس بوده است. واژگان کلیدی: عصاره‌ی کرفس، lh، fsh، تستوسترون، موش صحرایی
کلیدواژه عصاره‌ی کرفس ,تستوسترون ,موش صحرایی ,FSH ,LH ,Celery extract ,Testosterone ,Rat
آدرس دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز, ایران, دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز, ایران, دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز, ایران, دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز, ایران, دانشگاه شیراز, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved