بررسی اثرات ضد باکتری نانولیپوزوم‌های حاوی سیلیمارین بر استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین

زمینه و هدف: باکتری استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی‌سیلین یکی از پاتوژن‌های مهم در علم پزشکی است. مطالعات مختلف نشان می‌دهد که برخی ترکیبات موثره گیاهی به شکل فرموله شده در یک سیستم حمل دارو نظیر نانولیپوزوم‌ها می‌توانند رشد باکتری‌های مقاوم را مهار نمایند. سیلیمارین ماده‌ی موثره گیاه دارویی خار مریم (silybum mariunum l) می‌باشد. اهداف این مطالعه شامل تهیه و ارزیابی کارایی نانولیپوزوم‌های حاوی سیلیمارین در از بین بردن باکتری استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به آنتی‌بیوتیک در شرایط آزمایشگاهی بود. روش بررسی: ابتدا نانولیپوزوم‌های حاوی سیلیمارین به کمک روش تبخیر فاز معکوس تهیه شدند و کارایی محصور سازی آن‌ها محاسبه گردید. سپس حداقل غلظت مهار کنندگی (mic) محلول نانولیپوزومی حاوی سیلیمارین برای استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به آنتی‌بیوتیک با روش رقیق سازی متوالی اندازه‌گیری گردید. در نهایت به کمک رسم نمودار مرگ- زمان میزان مرگ باکتری مذکور در حضور سیلیمارین به شکل محصور در نانولیپوزوم‌ها و آزاد در غلظت برابر با mic، مورد بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: در این مطالعه میزان کارایی محصور سازی برای نانولیپوزوم‌های حاوی سیلیمارین 17/0±83 درصد تعیین گردید. حداقل غلظت مهار کنندگی شکل آزاد سیلیمارین و نیز محصور در نانولیپوزوم‌ها به‌ترتیب 500 و 125 میلی‌گرم بر لیتر گزارش شد. همچنین اثرات ضد باکتریایی نانولیپوزوم‌های حاوی سیلیمارین در زمان‌های یکسان بیش از شکل آزاد سیلیمارین بود.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که سیلیمارین محصور شده در نانولیپوزوم در مقایسه با فرم آزاد آن، به دلیل کارایی بالا می‌تواند به عنوان یک انتخاب مناسب در تحقیقات بالینی مربوط به درمان عفونت‌های ناشی از استافیلوکوکوس اوریوس مورد استفاده قرار گیرند.واژگان کلیدی: استافیلوکوکوس اوریوس، سیلیمارین، کارایی محصور سازی، نانولیپوزوم