تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی و فراوانی متالوبتالاکتامازها در ایزوله‌های سودوموناس آیروژینوزا

زمینه و هدف: سودوموناس آیروژینوزا پاتوژنی فرصت طلب و یکی از عوامل مهم عفونت‌های بیمارستانی است. با توجه به مقاومت روز افزون سودوموناس آیروژینوزا به داروهای ضد میکروبی و به خصوص نسبت به ترکیبات بتالاکتام اهمیت مقاومت این باکتری دو چندان می‌شود. هدف از این مطالعه تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی و فراوانی متالوبتالاکتامازهای imp, spm, sim در ایزوله‌‌های سودوموناس آیروژینوزای جدا شده از نمونه‌های بالینی بیمارستان‌های شهر زنجان با دو روش فنوتیپی و ژنوتیپی بود.روش بررسی: در این مطالعه‌ی توصیفی مقطعی، 120 ایزوله‌ سودوموناس آیروژینوزا از نمونه‌های بالینی مختلف از بیمارستان‌هایشهر زنجان طی سال‌های 92-1391 جمع‌آوری گردید. پس از تایید ایزوله‌ها با تست‌های بیوشیمیایی، حساسیت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها با روشدیسک دیفیوژن (kirby-baur) طبق توصیه‌یclsi نسبت به 7 آنتی‌بیوتیک تعیین گردید. برای بررسی وجود mbls در سویه‌هایجدا شده، از روش دیسک ترکیبی (combined disk) استفاده و حضور ژن‌های blaimp, blaspm, blasim با استفاده از روش pcr شناسایی گردید.یافته‌ها: در این مطالعه به ترتیب بیشترین و کمترین میزان مقاومت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های سفوتاکسیم (3/43 درصد) و آمیکاسین (6/21 درصد) مشاهده شد. از 120 ایزوله سودوموناس آیروژینوزا، 35 ایزوله‌ (2/29 درصد) مقاوم به ایمی‌پنم بودند. نتایج حاصل از دیسک ترکیبی نشان دادکه 100 درصد ایزوله‌های مقاوم به ایمی‌پنم، مولد متالوبتالاکتاماز بودند. از 35 ایزوله مولد mbl، 28 ایزوله‌ (80 درصد) حامل ژن blaimp، 20 ایزوله‌ (1/57 درصد) حامل ژن blaspm، 5 ایزوله‌ (3/14 درصد) حامل ژن blasim و 1 ایزوله‌ (8/2 درصد) حامل هر سه ژن blaimp, blaspm, blasim بودند.نتیجه‌گیری: افزایش مقاومت نسبت به آزتریونام و ایمی‌پنم، می‌تواند به‌عنوان یک هشدار برای گسترش مقاومت آنتی‌بیوتیک در ایزوله‌های سودوموناس آیروژینوزا و شکست درمانی عفونت‌های ناشی از این باکتری به شمار آید. واژگان کلیدی: سودوموناس آیروژینوزا، متالوبتالاکتاماز، مقاومت آنتی‌بیوتیکی