عملکرد تیرویید و ارتباط آن با مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت بارداری در مقایسه با زنان باردار سالم

زمینه و هدف: دیابت بارداری و کم کاری تیرویید از شایع‌ترین اختلالات اندوکرین در بارداری هستند و هردو از شرایط مقاومت به انسولین محسوب می‌شوند. هورمون‌های تیروییدی مادر نقشی مهم در امبریوژنز و بلوغ جنین و iq کودک وی دارد. براساس تجربیات بالینی ما به‌نظر می‌رسد کم کاری تحت بالینی تیرویید در مبتلایان به دیابت بارداری شایع‌تر است. از آنجاکه تست‌های عملکرد تیرویید جز تست‌های روتین دوران بارداری محسوب نمی‌شود، لذا ما در این مطالعه ضمن بررسی عملکرد تیرویید، ارتباط آن با مقاومت به انسولین را در خانم‌های باردار مورد بررسی قراردادیم.روش بررسی: مطالعه‌ی حاضر مطالعه‌ای توصیفی تحلیلی بود که در آن 142 زن باردار در دو گروه مبتلا به دیابت بارداری و زنان سالم شرکت داشتند. بر روی کلیه‌ی شرکت کنندگان پس از اخذ اطلاعات دموگرافیک و محاسبه‌ی bmi، تست تحمل گلوکز انجام شد. همچنین برروی نمونه خون ناشتا تست‌های عملکرد تیرویید، سطح سرمی آنتی بادی ضد tpo و انسولین ناشتا اندازه‌گیری شد. نتایج به‌دست آمده با استفاده از آمارهای توصیفی و تست‌های آماریt-test و کای دو و مدل رگرسیون چندمتغیره آنالیز شد. یافته‌ها: در این مطالعه 68 زن باردار با دیابت بارداری (gdm) و 74 زن باردار سالم شرکت داشتند. سن و bmi زنان دچار gdm بیشتر از گروه کنترل بود (0001/0 < p) سطح tsh سرمی پس از حذف عوامل مداخله‌گر در هیچیک از دو گروه همبستگی معنی‌داری با سطح انسولین و اندکس homa-ir نداشت. در میان گروه بیماران 7/14درصد و در میان گروه سالم 8/6درصد سطح anti-tpo بیش ازحد طبیعی داشتند (171/0=p). سطح آنتی‌بادی ضد tpo هم با اندکس homa-ir (01/0=p) و هم باسطح انسولین (003/0=p) ارتباط آماری معنی‌داری داشت.نتیجه گیری: در مجموع نتایج این مطالعه همراهی اختلال عملکرد تیرویید را با دیابت بارداری نشان نداد، اگرچه آنتی‌بادی‌های ضدتیرویید در دیابت بارداری بیشتر دیده شد. انجام مطالعات آینده با حجم نمونه بالاتر می‌تواند به نتیجه‌گیری دقیق‌تر در این زمینه کمک کند. واژگان کلیدی: دیابت بارداری، tsh ، anti tpo، مقاومت به انسولین، کم کاری تیرویید ساب کلینیکال